Wt/zea/v

Nie-taelgebonde

Etymologie

Verkleinienge van de grôte V. In de middeleêuwen wier daevò in 't begin u gebruukt; de letters U en V wiere nie uut mekaore g'ouwe. Laeter kwaeme ze nessens mekaore in gebruuk, en tegen 't ende van de middeleêuwen begon d'r 'n dujelijk verschil te kommen tussen d' u (klienker) en de v (medeklienker).

Omschrievienge

v

• kleine lettervurm (onderkast) bie de V

Uutspraek

[veː ~ veɪ] (Zeêuws)

As afkortienge of symboôl

• v: snel'eid (in de natuurkunde)
• v: alternatieve vurm van V as Romeins ciefer vò 5, dikkels as bladzienommer in inleiiengen gebruukt
• [v]: stem'ebbende labiodentaole vriefklank (in 't fonetisch schrift)