Wt/zea/quintuc
Etymologie
[edit | edit source]Afleiienge van quinte 'konte'. Zòdoende verwant mee Iengels cunt. Veddere afkomst onbekend. Buten de Saolische wet nie bekend.
Omschrievienge
[edit | edit source]quintuc m
- (letterlijk) schandknaep, kontventer; (as scheldwoôrd) kloôtzak
- Si quis alterum cinitum vocaret, malb. quintuc DC den. qui faciunt sol. XV culpabilis iudiectur 'As t'r iemand 'n ander 'schandknaep', letterlijk quintuc noemt, oort 'n veroôrdeêld toet 'n boete van zes'onderd penniengen, zegge vuuftien schelliengen.' (Saolische wet)
Uutspraek
[edit | edit source]/ˈkwintuk/
Verbugienge
[edit | edit source]| nv. | ienk. | mv. |
| nom. | quintuc | quintuca |
| gen. | quintukes | quintuco |
| dat. | quintuke | quintucon |
| acc. | quintuc | quintuca |
N.B.: De verbugiengsvurmen bin gebaseerd op 't Oudnederlands zòas dat in de Wachtendonckse Psalmen staet (rond 900). De Saolische Wetten bin van vee eêder; 't is goed meugelijk, dienkelijk zelfs, dan d' uutgangen in dien tied anders waere.