Wt/zea/ootje
Etymologie[edit | edit source]
Kinderlijke verkortienje van grootje, wat-a wee van grootmoeder komt. Vergliekt ok Spaekenburgs ootjien.
Omschrievienge[edit | edit source]
ootje o
- (Volendam) de grôtemoeder van vaerskante
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈoːtʲə]
Verbugienge[edit | edit source]
Varianten[edit | edit source]
- ootjen Huizen
Tegendeêl[edit | edit source]
Bron[edit | edit source]
- Harrie Scholtmeijer, Taal in stad en land: Utrechts, Veluws en Flevolands. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2002: blz. 68