Wt/zea/b

Nie-taelgebonde

Etymologie

letter

Minuskelvurm van de B, op ze lest in de vroege middeleêuwen ontstae.

muziekneut

Rond 900 deu Hucbald van Sint-Amand ingevoerd.

Omschrievienge

b

1. kleine lettervurm (onderkast) bie B, de tweêde letter van 't Latijnse alfabet
2. muziekneut mee in de gewone stemmienge 'n frequentie van rond de 494 Hz of datzelfde keêr 'n macht van tweê; ziet ok si
   1. in 't biezonder b klein octaof (ca. 247 Hz)
   2. de toônsoôrte b-klein (of b-mineur)

Opmerkienge: nie in aolle landen daer-a ze neuten mee letters benoeme, staet de b vò deze neut. In de Duustaelige landen verstae ze d'r 'n bes onder; de b noeme ze dae h.

Uutspraek

• [beː], [beɪ] (Zeêuws)

Afgeleiden

• bes
• bis

As symbool of afkortienge

• b 'bottomquark'
• [b] stem'ebbende labiaole plofklank (in 't fonetisch schrift)