Wt/zea/afdingen

Nederlands

Etymologie

Van af- en dingen.

Omschrievienge

afdingen

• afbieje

Uutspraek

[ˈɑfˌdɪŋə(n)]

Vervoegienge

infinitief	afdingen
tegewoordigen tied	ik ding af	wij dingen af
	jij dingt af	jullie dingen af
	h/zij dingt af	zij dingen af
flejen tied	ik, jij, h/zij dong af	wij, jullie, zij dongen af
gebieënde wieze	ding af
onvoltoôid deêlwoôrd	afdingend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft afgedongen
Ouwejaerse vurmen: jullie dingt af (alternatieve vurm) ꞏ h/zij dinge af (anvoegende wieze) ꞏ dingt af (gebieënde wieze meêrvoud)