Wt/zea/Kees
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Uut 't Latijnse Cornelius, oôrsproenkelijk 'n cognomen (biesmak) mee meschien as beteikenisse 'ʼôrendraeger' (van cornu); laeter as vònaeme toegepast.
Omschrievienge[edit | edit source]
Kees m
- vintersnaeme
Opmerkienge: iemand mee as roepnaeme Kees 'eet op schrift soms ok Kees mae ok wè 's Cees; in z'n pas eet 'n dan dikkels Cornelis of Cornelius.
Uutspraek[edit | edit source]
[keːs], [keɪs]
Varianten[edit | edit source]
Opmerkienge: de naeme kom vanous dikkels vò. As t'r streng nae de traditie vernoemd wier, waere d'r in eên gezin soms 'n Ouwekees en 'n Joengekees.
Vertaeliengen[edit | edit source]
|
Opmerkienge: Eigennaemen ore meêstienties nie vertaeld, dit gebeur feitelijk allêne bie vorsten. De vertaeliengen 'ier laete veraol zieë welke kanten dezelfde naeme is opgegae in verschillende taelen.
Bronnen[edit | edit source]
Deze naem ei gin eigen ingank in 't WZD, mae 'n is wè te vinden in ang'aelde vòbeêldzinnen.