Wt/pms/sparpijé

Piemontèis: sparpijé

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Buté le còse ëd fasson disordinà sensa un pòst precis, andasend a l'arzigh ëd perdje.
   • Sinònim: spataré.
   • Contrari: rangé.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: to scatter; fransèis: éparpiller, disperser; italian: sparpagliare, disperdere.
2. Perde l'arzan o le richisie an dovrandje ëd fasson nen oculà.
   • Sinònim: sgheiré.
   • Contrari: goerné, risparmié.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: to waste; fransèis: dissiper; italian: dissipare, sprecare.

• Variant: sparpilié.
• Etimologìa: dal fransèis éparpiller.

Sorgiss

REP