Wq/skr/ہِک ہِک تھِی تے ملک بچاؤ
سئیں ابن کلیم احسن نظامی شاعر ادیب و صحافی دی سرائیکی وسیب دے ݙُکّھاں اَتّے مسائل دی منظر کشی کرین٘دی ہوئی ہِک سرائیکی لوک نظم: [1]۔
پالنہار دا فضل ہِے سارا
نعمتاں وَدھ تُوں وَدھ ھس ݙِتیاں
پاکستان وِی ہِک نعمت ہِے
کیڑھی کیڑھی نِعمت تُوں
انکار کریسُوں تےِ بھُل ویسُوں
حق تاں اِے ہِے بَندے دا
ذِکر کرے تےِ شکر کرے
رحم کرے تےِ عَمل چَنگے
شُکر گُزارِی دَا حِصّہ ہِن
سجݨاں! اَڄ دا اِے ڈکھڑا اِے
انسان ٻہُوں ءِی نہ شکرا اِے
کئی بَندے آکڑ کِلّے ہِن
ڄیڑھے شکر کریندے مُول نئیں
اِے سَادہ لَوح تےِ اللہ راسِی
رب دا شکر کریندے ہِن
پسِینہ رَت کریندے ہِن
اَتےِ ظالم جابر بَندیاں ہتھُوں
ڈُکھڑے ہر دم چیندے ہِن
کئی سَرمائے تے جاگیراں آلے
کِیتے ہِنّے دم وِی کالے
اِیں دھرتی دے محنت کش
رات ݙِینہاں کُوہیندے ہِن
اپݨے سیاسی کُرکھاں ہَتھُوں
ہر دم پئے لُٹیندے ہِن
ہڈیاں وِی کڑ کیندے ہِن
لَئی لاݨیِ دِیاں جھانبڑاں وَانگوں
بےِ مُل تھی ٻَل ویندے ہِن
صَبر شُکر دا گھُٹ بھر کے تے
پالݨ ہار دو ݙیدھے ہِن
ڄیڑھے ظالم جابر قاہِر ہِن
او کُوڑ پلال دے ماہِر ہِن
سرائیکی وسیب دے لوکاں تے
اِے وانگُوں راجَہ دَاہِر ہِن
انہاں دے سَب عَجیب عَمل
تھِیندے جگ تے ظاہر ہن
کرسی اُتے ڄیڑھا پاہندے
اِیں خِطّے کُوں لُٹ تے کھاندے
ہِیں تُوں کھاندے ہِیں کُوں ڈنگدے
اِیںدا کوئی چنگا وِی مَنگدے؟
لُٹ پاتی ڄَیں صَدیاں تُوں ہِے
ناشکری ہِس رَڳ رَڳ ءِچ
اِیں دھرتی دا واسِی نِیں
ڄیڑھا حق بندیاں دا کھا وَنڄے
رب اُوں اُتےِ کَوڑیندا اِے
ڄڈاں ظلم جبر پرنِیندا اِے
وَت اَنت صَبر دا تھِیندا اِے
ہُݨ کوئی وِی رولا پاؤ ناں
اَتے قوم کُوں ٻیا ازماؤ ناں
اِیں قوم دے اتحّاد دِی
ہݨ راہ ءِچ پھَڈّا پاؤ ناں
مشرقی حِصّہ کِیتا خوارے
اِتھ وِی پاݨی تارو تارے
جانی دل دے کنُّوں سُݨ
ویلا لَنگھ ڳیا ڄے ہُن
ٻُڈنہ ونڄی اے وی ناؤ
اپݨے آپ تے تھورا لاؤ
ہِک ہِک تھِی تے ملک بچاؤ!
ٻِیا ݙیکھو
[edit | edit source]حوالہ جات
[edit | edit source]- ↑ از: کتاب: "ہٻڑاس" (سرائیکی وِچ موضوعاتی تے مزاحمتی نظماں)۔ شاعر: ابن کلیم احسن نظامی۔ چَھپَّݨ دا سال: جنوری ١٩٩٦ء۔ نشر کرݨ آلے: گُلِ رعنا ادب سوسائٹی ملتان۔
ٻاہرلے جوڑ
[edit | edit source]