Wp/rsk/Рефрен-пришпив

Пришпив, позната традицийна новорочна писня (Jingle bells)

Пришпив-рефрен, тонски приклад (Jingle bells)

Рефрен (анґл. и франц. Refrain, нєм. Kehrreim, ит. ripresa) то поетске поняце хторе означує стилску фиґуру дикциї, способ виражованя, хторе ше одноши на повторйованє стиха, лєм часци або ґрупу стихох. Найчастейше ше правилно повторює после дистиха лєбо строфи. Поетове часто повторюю подобни лєбо исти слова и на тот способ першенствено виражую свойо чувства. Рефрен (пришпив) повязує у писнї шицки строфи а источашнє визначує емотивносц писнї. Попри рефрена, до стилских фиґурох спадаю: анафора, епифора, симплока, алон'ман.

Фиґуративне значенє пришпива означує и нєпреривне чловеково врацанє и повторйованє на "стару писню".

Применьованє рефрена у музики и историят

Рефрен-пришпив у вокалней и инструменталней музики означує часц, лєбо цалосц хтора ше повторює на одредзених местох у композициї. Найчастейше ше зявює на концу як фраза – музичне виреченє, лєбо векша часц типу цитата. У музичних партитурох место дзе рефрен тє. музична часц хтора ше повторює (репетиция), стої одредзени ґрафични знак хтори ше уписує на одвитуюце место до линийовей системи. Попри ґрафичних постоя и словни ознаки за повторйованє тє.репетицию.

Ище у церковним шпиваню вчасного християнства наиходзиме на применьованє пришпива хтори шпивал хор на концу псалма – аминь и алилуя. Назва рефрен-пришпив у музики походзи зоз 13. вику. Находзи ше у писньох путуюцих музичарох-трубадурох и труверох як значни конструктивни елемент музичней форми рондо. Потим у бароку у опери, ораториюму и кантати а у романтичней епохи у лид-у - соло писнї Франца Шуберта.

Понеже ше пришпив найчастейше зявює у народних писньох и танцох. Його применьованє поготов находзиме у вокалних формох хтори настали под уплївом народней музики.

У народних жридлових и новокомпонованих писньох применьованє пришпива постало правило.

Вонкашнї вязи

• Opismeni se: Refren, pristup 22. septembar 2012.

• Opušteno: Književni termini, 10. maj 2012, pristup 22. septembar 2012.