Wp/kge/Bahasa Arab Qur'an
Gambar | |
Nagara | Dunia Arab |
Pok | Asia |
Jumlah Panutur | - |
Sistem Panulisan | Huruf Hijaiyah |
Status | Kok punah |
Etnis | Jolma Arab |
Dialek | - |
Kaluarga Bahasa | 1. Afro-Asiatik 2. Semitik 4. Arab 5. Bahasa Arab Qur'an |
Bahasa sei Terkait | Bahasa Arab |
Bahasa Arab Qur'an atawa Arab Klasik joda da bahasa sastra sai tipakai jak abad ke-7 rik di zaman Kakhalifahan Umayyah rik Abbasiyah.[1][2]
Cuntuh Tulisan[edit | edit source]
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيم
قُلْ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١
ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ٣
وَلَمْ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدٌۢ ٤
bi-smi llāhi r-raḥmāni r-raḥīm(i)
qul huwa llāhu aḥad(un)
allāhu ṣ-ṣamad(u)
lam yalid wa-lam yūlad
wa-lam yaku l-lahū kufuwan aḥad(um)
Rik golar Allah sai Maha Pangasih lagi Maha Panyayang
Cawakoda (Muhammad), “Oyana Allah Sai Maha Esa.
Allah pok bukilu sagala sasuatu.
(Allah) mak nganak rik makwat munih tianakko,
rik makka osai pun sai goh-goh rik Ia.”
Rujukan[edit | edit source]
- ↑ Naphtali Kinberg Studies in the Linguistic Structure of Classical Arabic Brill (2001) ISBN 9004117652, Leiden; Boston; Koln, hal 197-267, bab Treatise on the Pronunciation of the Dad, akses tibatas
- ↑ Wolfhart Heinrichs Ibn Khaldūn as a Historical Linguist with an Excursus on the Question of Ancient gāf Harvard University