Wp/cnr/Danilo Radojević
Akademik dr Danilo Radojević (Mokro, kod Šavnika, 14. jul 1932 – Podgorica, 4. januar 2019) je crnogorski književni kritičar, esejist, kulturolog, pjesnik i istoričar.[1]
Biografija
[edit | edit source]Danilo Radojević je rođen 1932. godine u Mokrom kod Šavnika. Gimnaziju je završio u Nikšiću, a diplomirao i magistrirao na Filološkom fakultetu u Beogradu. Doktorsku disertaciju „Geneza stvaralaštva Mirka Banjevića“ odbranio je na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu.
Radio je u Sekretarijatu za prosvetu i kulturu grada Beograda, a potom kao savjetnik u Zavodu za zaštitu spomenika kulture Beograda. Od 1990. godine do penzionisanja bio je rukovodilac Naučnoistraživačkog odjeljenja Arhiva Crne Gore na Cetinju.
Bio je član Crnogorskog PEN centra, Crnogorskog društva nezavisnih književnika, Matice crnogorske, te član i jedan od utemeljivača Dukljanske akademije nauka i umjetnosti.[1]
Brat dr Danila Radojevića je Radoje Radojević.[2]
Stvaralaštvo
[edit | edit source]Polja interesovanja Danila Radojevića su veoma široka. Pisao je pjesme, prozu, književnu kritiku. Dao je poseban doprinos montenegristici baveći se istraživanjem istorije i kulture crnogorskog naroda. Sarađivao je u mnogim listovima i časopisima na prostoru bivše Jugoslavije. Objavio je 20 knjiga, od kojih su neke doživjele i svoja druga izdanja:
- Nazivi beogradskih ulica (1964),
- Beograd i njegove ulice (1966),
- Studije o Njegošu (1974),
- Geneza stvaralaštva Mirka Banjevića (1978), umnožena doktorska disertacija,
- Osjen, poezija (1981),
- Crnogorska literatura i tradicija (1993. i 2012),
- Dukljanski horizonti (1995),
- Udar hladovine, poezija (1998),
- Crnogorci na limesu (1999),
- Iz povijesti hrišćanskih crkava u Crnoj Gori (2000. i 2010),
- Vrućica trajanja, poezija (2001),
- Od književnog do povijesnog (2003),
- Pridvorani, roman (2004),
- Opet crnogorske teme (2009)
- Studije o Njegošu. Njegoševa raskršća (2011),
- CXIV godina i ličnosti (1827-1941): prilog leksikonu ličnosti koje su doprinijele nestanku crnogorske države (2011),
- Epistula recentissima, poezija (2018),
- Iz crnogorske povijesti i literature (2019).
Danilo Radojević je zapažen i kao priređivač značajnih djela:
- Dr Radovan Paraušić: Grumen života, izbor iz poezije (1966),
- Kad je sve zborilo, crnogorske narodne basne (1979),
- P. P. Njegoš: Gorski vijenac (1981. i 1985),
- Potopno vrijeme, crnogorske narodne priče (1982),
- Antologija crnogorske revolucionarne poezije (1983),
- Vuk Vrčević: Tužbalice (1986),
- Dr Sekula Drljević: Balkanski sukobi 1905-1941 (1990),
- Novica Radović: Crna Gora na savezničkoj golgoti (1994),
- Pisma Vuka Popovića Vuku Karadžiću (1999),
- Radoje Radojević: Mučenici, roman (2005),
- Radoje Radojević: Osporavana kultura (2006),
- Politička misao Sekule Drljevića (2007),
- Tri zabranjene knjige Savića Markovića Štedimlije (2008),
- Vuk Vrčević: Tužbalice, drugo dopunjeno izdanje (2011),
- Milan F. Rakočević: Rasprave o Njegošu (2013),
- Savić Marković Štedimlija: Ogledi o Njegošu (2015)
- Popa Dukljanina Sclavorum Regnum, kritičko izdanje (2016).
Bio je učesnik velikog broja naučnih skupova.
Literatura
[edit | edit source]- Nada Drašković, Bio-bibliografija Danila Radojevića, ICJK, Podgorica, 2012.
Vanjske veze
[edit | edit source]- Biografija: Dr Danilo Radojević
- Dr Danilo Radojević: Uzroci i pojave srpskog imena u Crnoj Gori
- Danilo RADOJEVIĆ: HRIŠĆANSTVO U CRNOJ GORI OD POČETAKA, DO CRNOJEVIĆA
- Dr Danilo Radojević – O pojavi lika Miloša Obilića kao mitskog junaka u svijesti Crnogoraca
Reference
[edit | edit source]- ↑ 1.0 1.1 Komemoracija povodom smrti akademika Danila Radojevića (Objavljeno 17.02.2019., pristupljeno 20.12.2020.)
- ↑ Radoman, A. (2019.) <<Borac za crnogorsku nacionalnu, kulturnu i jezičku samosvijest>>, Dnevne novine, 15. januara 2019., str. 26-27 (Dostupno na Dnevne novine 15. januar 2019.)