Wt/zea/bark
Iengels[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
- (schosse)
Over Middeliengels bark van Oudiengels barc, wat 't geleênd ei uut Oudnoôrds bǫrkr van Oergermaons *barkuz. Dienkelijk verwant an berk.
- (blaffe)
Over Middeliengels barken enz. en Oudiengels beorcan van Oergermaons *berkaną. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *bʰerg- 'lewaoi maeke', uutgebreide vurm van *bʰer- 'zoeme'.
Omschrievienge[edit | edit source]
bark
- zelfstandig naemwoôrd schosse
- werkwoôrd de schosse afpelle
- werkwoôrd blaffe(n)
- zelfstandig naemwoôrd 'n blafje
Uutspraek[edit | edit source]
- [bɑːk] Bris-Iengels
- [bɑɹk] Amerikaons-Iengels
Verbugienge[edit | edit source]
barks meêrvoud
Vervoegienge[edit | edit source]
barks derde persoon ienkelvoud, barking tegenwoôrdig deêlwoôrd, barked flejen tied en voltoôid deêlwoôrd