Wt/zea/afboere
Zeêuws[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Van af- en boere; gedachte is da je d'r wat "vanaf 'aelt", an over'ouwt.
Omschrievienge[edit | edit source]
afboere
Uutspraek[edit | edit source]
[ˈɑfˌbuːrə]
Vervoegienge[edit | edit source]
| infinitief | afboere(n) | |
| gerundium | af te boeren(e) | |
| tegewoordigen tied | ik boer af | oôns boere(n) af |
| jie boer(t) af (boere(n) af) | julder boere(n) af | |
| 'ie boer(t) af | 'ulder boere(n) af | |
| flejen tied | ik, jie, 'ie boerde(n) af | oôns, julder, 'ulder boerde(n) af |
| gebieënde wieze | boer(t) af | |
| onvoltoôid deêlwoôrd | afboerende | |
| voltoôid deêlwoôrd | ei af(g)eboerd | |
| Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. | ||
Uutdruksels[edit | edit source]
- ʼt 'r Goed afboere
- 't 'r goed afbrienge
- slaege in wat moeilijks of gelukkigs
Varianten[edit | edit source]
Bronnen[edit | edit source]
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 15