Wt/pms/spuvé
Piemontèis: spuvé
[edit | edit source]
Verb transitiv
[edit | edit source](prima coniugassion)
- Campé fòra con fòrsa dla saliva da la boca.
- Manere ëd dì: Esse ciàir e spuvà: dì le còse 'me ch'a son. Mangé d'afel e spuvé d'amel: fé finta che tut a vada bin, bele s'a l'é nen vera. Smijé a un cagà e spuvà: smijé tant a un. Spuvesse an sle man: prontesse për travajé dur.
- Sinònim: scracé.
- Etimologìa: dal latin sputare.
- An d'àutre lenghe: anglèis: to spit; fransèis: cracher; italian: sputare; sicilian: sputari; spagneul: escupir.
Sorgiss
[edit | edit source]Gribàud