Piemontèis: poss

Nòm masculin

(plural: poss)

Manere ëd dì: A-i é nen ël feu ant ël poss: a-i é gnun-a pressa. Buté na còsa ant ël poss ëd san Patrissi: dësmentié cheicòs. Campesse ant un poss për fé parèj ëd n'àutr: Imité cheidun sensa spìrit crìtich. Dé fond al poss: finì tut lòn che un a l'ha. Esse un poss ëd siensa: savèj tante còse. Fé vëdde la lun-a ant ëd poss: ambrojé. Massà da na còrda da poss (schersos): ampicà. S'a-j diso ëd campesse ant ël poss as campa: a chërd a tut lòn ch'a-j diso.
Etimologìa: dal latin puteum.
An d'àutre lenghe: anglèis: well; fransèis: puits; italian: pozzo; sicilian: puzzu; spagneul: pozo.

Bre, Gribàud