Piemontèis: pais[edit | edit source]

Nòm masculin[edit | edit source]

(plural: pais)

Cita sità, partìa d'abitassion anté ch'a viv na comunità local.
- Manere ëd dì: Fote ël can dal pais: Adess-ne. Mal dël pais: anvìa ëd torness-ne a ca. Rivé dal pais: esse genà për nen savèj coma comportesse.
- Sinònim: comun-a, vilagi.
- An d'àutre lenghe: anglèis: village; fransèis: village; italian: paese; sicilian: paisi; spagneul: pueblito.
Comunità uman-a ch'a partagia na coltura, dij valor, na tradission, na lenga.
- Sinònim: patria.
- Contrari: strangé.
- Manere ëd dì: Dëscheurve pais, Giré pais: Andé a vëdde ël mond. Pais da luv: pòst primitiv.
- An d'àutre lenghe: anglèis: country; fransèis: pays; italian: paese; sicilian: paisi; spagneul: país.
Organisassion ëstatal.
- Sinònim: nassion, stat.
- Manere ëd dì: Pais bass: ël sess.
- An d'àutre lenghe: anglèis: country; fransèis: pays; italian: paese; sicilian: paisi; spagneul: país.
Përson-a originaria dl'istess pòst.
- An d'àutre lenghe: anglèis: person from the same place; fransèis: personne du même endroit; italian: compaesano; sicilian: cumpaisanu; spagneul: compaisano.

4. Ciao, pais.

Gribàud