Wt/pms/monsù
Piemontèis: monsù
[edit | edit source]
Nòm masculin
[edit | edit source](plural: monsù)
- Òm mascc fàit.
- Tìtol ëd rëspet ch'as buta dnans al nòm ëd j'òm.
- An d'àutre lenghe: alman: Herr; anglèis: sir, mister; esperanto: sinjoro; fransèis: monsieur; italian: signore; sicilian: signuri; spagneul: señor; véneto: sior.
- Tìtol ëd rëspet për dserne un superior ant ël travaj.
- Etimologìa: dal fransèis monsieur.
Esempi d'utilisassion
[edit | edit source]- Cerea monsù.
Sorgiss
[edit | edit source]- Gribàud.