Wt/pms/mastié
Piemontèis: mastié
[edit | edit source]
Verb transitiv
[edit | edit source](prima coniugassion)
- Arduve dle ròbe sòlide, ëd sòli dël mangé, a cit tòch con ij dent.
- An d'àutre lenghe: anglèis: to masticate, to chew; fransèis: mastiquer; italian: masticare; sicilian: masticari, macicari; spagneul: masticar.
Verb intransitiv
[edit | edit source]- Nen avèj ël coragi ëd dì lòn che un a pensa.
- Dovré un ben pùblich për sò anteresse privà.
Sorgiss
[edit | edit source]Gribàud