Piemontèis: givo[edit | edit source]

Nòm masculin[edit | edit source]

(plural: givo)

Gròssa bòja ch'a vòla al mèis ëd maj.
- Manere ëd dì: Andé a conté soe rason ai givo: andé a anojé con soe rason cheidun d'àutri. Avèj ij givo: esse nervos. Prediché la castità ai givo: fé dj'arcomandassion inùtij.
- An d'àutre lenghe: italian: maggiolino.
Scarabeus melolontha.
- An d'àutre lenghe: anglèis: beetle; fransèis: cafard; italian: scarafaggio.
Lòn ch'a-i resta d'un sigaret cand as finiss ëd fumelo.
- Manere ëd dì: Andé ai givo (gergal): andé a spass.
- An d'àutre lenghe: fransèis: mégot; italian: mozzicone.

Gribàud, REP