Wt/pms/frusté
Piemontèis: frusté
[edit | edit source]
Verb transitiv
[edit | edit source](prima coniugassion)
- Consumé, abimé con l'usagi o ël passé dël temp.
- Etimologìa: dal latin frustare.
- An d'àutre lenghe: italian: logorare.
- Colpì con un foet.
- Sinònim: foëtté.
- Etimologìa: dal latin volgar tard fustare.
- An d'àutre lenghe: fransèis: fouetter; italian: frustare, fustigare.
Sorgiss
[edit | edit source]REP