Wt/pms/frusté
Piemontèis: frusté[edit | edit source]
Verb transitiv[edit | edit source]
(prima coniugassion)
- Consumé, abimé con l'usagi o ël passé dël temp.
- Etimologìa: dal latin frustare.
- An d'àutre lenghe: italian: logorare.
- Colpì con un foet.
- Sinònim: foëtté.
- Etimologìa: dal latin volgar tard fustare.
- An d'àutre lenghe: fransèis: fouetter; italian: frustare, fustigare.
Sorgiss[edit | edit source]
REP