Wt/pms/fieul

Piemontèis: fieul

Nòm masculin

/'fjøl/ (plural: fieuj; feminin: fija; feminin plural: fije)

1. Përson-a nassùa o adotà da 'n pare e na mare.

• Manere ëd dì: Ël fieul ëd mè pare a dis nen parèj: i son nen d'acòrd. Esse fieul ëd sò pare: smijeje a sò pare, dzortut ant ël caràter. Fieul dla galin-a bianca: fieul preferì. Fieul dla serva: përson-a stralassà. Fieul d'un convent: monio. Vorèj mostré a soa mare a fé ëd fieuj: Fé 'me un ch'a sa tut.
• An d'àutre lenghe: anglèis: son; fransèis: fils; italian: figlio.

2. Mascc.

• An d'àutre lenghe: anglèis: boy; fransèis: garçon; italian: ragazzo.

3. Përson-a giovo.

• Manere ëd dì: Coma dije bel fieul a un mul: na ròba inùtil.
• An d'àutre lenghe: anglèis: boy; fransèis: garçon; italian: ragazzo.

4. Arbut ëd le rèis ëd n'erbo.

Sorgiss

Bré, Gribàud