Piemontèis: ciòca

Nòm feminin

(plural: ciòche)

Sòrt ëd còno troncà ëd bronz o d'àutr material da soné për fé rivé ël son motobin leugn.
- Manere ëd dì: Andé al son dla ciòca: trové già tut prontà. Andé d'acòrd coma ëd ciòche rote: rusé soens; esse fòra pòst. Bate le ciòche: rasoné mal. Ciòca rota: servel ch'a rason-a ëd fasson dròla. Ël di che le ciòche a van a Roma: giòbia sant. Fé sente soa ciòca: fortì soa opinion. Gionté ëd fer a la ciòca: fé pené ëd pi, esageré a fé seufre cheidun. La ciòca dla grangia: la fam (gergal). Mancheje ëd fer a la ciòca: capì pòch o gnente. Perde la rason dle ciòche: meuire da pòver. Soné le ciòche dòp dla tempesta: Armedié apress che ël dann a l'é stàit fàit. Soné le ciòche rote: festegé n'eveniment sensa amportansa.
- An d'àutre lenghe: anglèis: bell; fransèis: cloche; italian: campana.
Ròba ëd cita amportansa.
- An d'àutre lenghe: italian: inezia.
Pel ch'a anvlupa ij testìcoj.
- An d'àutre lenghe: italian: scroto.
Contnidor d'eva càuda dovrà pr'ëscaudé le stansie ëd na ca.
- An d'àutre lenghe: italian: scaldino.
Gieugh ëd masnà.
Còta legera, curta e strèita.
- An d'àutre lenghe: italian: gonnella.
Ramin-a për fé cheuse marmlade e conserve.
(gergal) Përson-a ant na còca ancarià ëd controlé la situassio e d'avertì dl'ariv d'un privo.
- An d'àutre lenghe: italian: palo.

2. Nen valèj na ciòca.

Gribàud, REP