Piemontèis: amis

Agetiv e nòm masculin

(plural: amis; feminin: amìa, amisa; feminin plural: amìe, amise)

Përson-a con la qual un a l'ha un rapòrt ëd confinensa, ëd grinor e d'agiut ressìproch.
- Manere ëd dì: Amis da aparensa: përson-a ch'as fà passé për esse n'amis, ma ch'a-l l'é pa. Amis da stranuv: amis dal qual un a peul nen ëspetesse un grand agiut. Amis për la pel, amis për la pleuja: grand amis. Da amis: con onestà, ëd fasson ës-cëtta.
- Sinònim: somà (gergal), cambrada.
- An d'àutre lenghe: anglèis: friend; fransèis: ami, copain, camarade; italian: amico, compagno.
Përson-a a la qual un a l'é gropà da na relassion sentimental.
- Sinònim: mecio.
- An d'àutre lenghe: fransèis: copain; italian: compagno.

Gribàud