Wt/pms/ambriaché
Piemontèis: ambriaché
[edit | edit source]
Verb transitiv
[edit | edit source](prima coniugassion)
- Fé bèive un tant, fin-a ch'a perda ël contròl ëd soe facoltà.
- Manere ëd dì: Ambriachesse a l'ostarìa dël poss: consideré d'avèj riussì n'amprèisa prima ancor d'avèj fàjla.
- Sinònim: ancioché.
- An d'àutre lenghe: italian: ubriacare.
- Sporché un tëssù o an vërsandje dël vin o d'àutre beivande alcòliche.
- Variant: ambëriaché.
Esempi d'usagi
[edit | edit source]- 2. Ambriaché ël mantil.
Sorgiss
[edit | edit source]Gribàud