Jump to content

Wt/pms/afaité

From Wikimedia Incubator
< Wt | pms
Wt > pms > afaité

Piemontèis: afaité

[edit | edit source]

Verb transitiv

[edit | edit source]

(prima coniugassion)

  1. Travajé e traté le pej për fene dij vestì o d'àutri oget.
    • An d'àutre lenghe: italian: conciare.
  2. Asdé, fé pijé na costuma o n'ategiament.
    • Manere ëd dì: Mostass afaità: përson-a ch'a l'ha gnun-a onta o gena për sò brut comportament o për lòn ch'a dis.
    • An d'àutre lenghe: italian: abituare.

Sorgiss

[edit | edit source]

Gribàud