Wt/pms/órdin

Piemontèis: órdin

Nòm masculin

(plural: órdin)

1. Manera dont le còse a son rangià.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: order; fransèis: ordre; italian: ordine; sicilian: òrdini; spagneul: orden.
2. Manera giusta ëd rangé le còse.
   • Contrari: disórdin.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: order; fransèis: ordre; italian: ordine.
3. Lista geràrchica, con dle priorità.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: order; fransèis: ordre; italian: ordine.
4. Anstrussion dàita për ch'a sia eseguìa.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: order; fransèis: ordre; italian: ordine, comando.
5. Domanda për avèj la fornidura ëd chèich prodot.
   • Sinònim: ordinassion, comanda.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: order; fransèis: commande, ordre; italian: ordine.
6. Congregassion religiosa.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: ordre; italian: ordine, congregazione.

• Etimologìa: dal latin ordinem.

Esempi d'usagi

1. An bon órdin. Buté an órdin. Mal an órdin.

4. Dé d'órdin. Dé órdin.

Sorgiss

Gribàud, REP