Piemontèis: òss[edit | edit source]

Nòm masculin[edit | edit source]

(plural: òss)

Manere ëd dì: Avèj la gargarìa ant j'òss: esse pìgher. Buté j'òss a baron: bastoné. Buté n'òss an mes a doi can: sëmné ël disacòrd. Butesse sota con l'òss dël còl: consacresse tut a n'amprèisa. Carn sensa òss (popolar): òrgo sessual masculin. Fé l'òss: asdesse. Fin ch'i l'hai sti quatr òss: fin ch'i son viv. Gieughe l'òss dël còl: esse pi che sigur ëd cheicòs. Lasseje l'òss: meuire. Ij me quatr òss: mia morosa. Lasseje a un n'òss da rusié: lassé cheidun an dificoltà. Mars fin-a a j'òss: Tut bagnà. Pieghé l'òss: sot-mëttse. Pijesse un diav ant j'òss: ven-e malavi.
Etimologìa: dal latin ossum.
An d'àutre lenghe: anglèis: bone; fransèis: os; italian: osso; russ: кость; sicilian: ossu; spagneul: hueso.

Gribàud