Wt/mwl/hund

From Wikimedia Incubator
< Wt‎ | mwl
Wt > mwl > hund

Anglés Antigo[edit | edit source]

Eitimologie[edit | edit source]

De l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Fala[edit | edit source]

Sustantibo[edit | edit source]

hund, masculino

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)

Declinaçon[edit | edit source]

hund (declinaçon fuorte cun raíç -a)
Caso Singular Plural
Nominatibo hund hundas
Acusatibo hund hundas
Genitibo hundes hunda
Datibo hunde hundum

Decendientes[edit | edit source]


Eitimologie[edit | edit source]

De l protogermánico *hundą, de l proto-indo-ouropeu *ḱm̥tóm.

Numaral[edit | edit source]

hund, neutro

  1. (Cardinal) cien

Declinaçon[edit | edit source]

hund (declinaçon fuorte cun raíç -a)
Caso Singular Plural
Nominatibo hund hund
Acusatibo hund hund
Genitibo hundes hunda
Datibo hunde hundum

Decendientes[edit | edit source]


Dinamarqués[edit | edit source]

Eitimologie[edit | edit source]

De l nórdico antigo hundr, de l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Fala[edit | edit source]

Sustantibo[edit | edit source]

hund, quemun

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)

Gótico[edit | edit source]

Romanizaçon[edit | edit source]

hund

  1. romanizaçon de 𐌷𐌿𐌽𐌳

Noruegués Bokmål[edit | edit source]

Eitimologie[edit | edit source]

De l nórdico antigo hundr, de l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Fala[edit | edit source]

Sustantibo[edit | edit source]

hund, masculino

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)

Noruegués Nynorsk[edit | edit source]

Eitimologie[edit | edit source]

De l nórdico antigo hundr, de l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Sustantibo[edit | edit source]

hund, masculino

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)

Saxon Antigo[edit | edit source]

Eitimologie[edit | edit source]

De l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Sustantibo[edit | edit source]

hund, masculino

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)

Sueco[edit | edit source]

Eitimologie[edit | edit source]

De l sueco antigo hunder, de l nórdico antigo hundr, de l protogermánico *hundaz, de l proto-indo-ouropeu *ḱwṓ (perro).

Fala[edit | edit source]

Sustantibo[edit | edit source]

hund, quemun

  1. (Animal) perro (Canis lupus familiaris)
Declinaçon de hund 
Singular Plural
Andefenido Defenido Andefenido Defenido
Nominatibo hund hunden hundar hundarna
Genitibo hunds hundens hundars hundarnas