Wt/mwl/dois

Pertués

Eitimologie

De l pertués antigo dous, de l lhatin duōs, acusatibo masculino de duo, de l proto-eitálico *duō, de l proto-indo-ouropeu *dwóh₁ (dous).

Fala

• AFI: /ˈdojʃ/

Numaral

dois, masculino (femenino duas)

1. (Cardinal) dous

Ber tamien

• Ls númaros an pertués: 0 - zero, 1 - um, 2 - dois, 3 - três, 4 - quatro, 5 - cinco, 6 - seis, 7 - sete, 8 - oito, 9 - nove, 10 - dez.