Wt/egl/furmîga
Sostantiv
La furmîga l'é na bistiulèina cl'an fà êter che lavurêr da la matèina a la sîra per mucêr só dal magnêr per l'invêren. La sta in cumpagnìa con so-quânti êtri furmîghi cme lē, dèintr a un furmighêr.
Prunoncia
[furmi'ga]
Silabasioun
fur | mî | ga
Etimulugìa
La paròla "Furmîga" la vëign dal Latèin Formica.
