Wq/pnb/شو کمار بٹالوی
شوکمار بٹالوی پنجابی دے شاعر سن۔
- جوبن رُتّے جو وی مردا پُھل بنے جاں تارہ
- جوبن رُتّے عاشق مردے جاں کوئی کرماں والا
- سِخر دوپیہر سِر تے، میرا ڈھل چلیا پرچھاواں
- قبراں اُڈیکدیاں مینوں، جیوں پُتراں نوں ماواں
- گُت سپنی کلاوا مارے لک نوں
- لوکی ویکھدے دنداں تے ملے ست نوں
- باہواں گوریاں چ ونگا چھنکاوا-
- وے اک واری آجا ہانیاں، چڑھی پینگھ دے ہُلارے نال گاواں
- میں کنڈیالی تھور وے سجنا
اگی وچ جو بیلے
ناں کوئی میری چھانویں بیٹھے
ناں پت کھاون لیلے
- رکھ
کجھ رکھ مینوں پت لگدے نیں
کجھ رکھ لگدے ماواں
کجھ رکھ نونہاں دھیاں لگدے
کجھ رکھ وانگ بھراواں
کجھ رکھ میرے بابے واکن
پتر ٹاواں ٹاواں
کجھ رکھ میری دادی ورگے
چوری پاون کاواں
کجھ رکھ یاراں ورگے لگدے
چماں تے گل لاواں
اک میری محبوبہ واکن
مٹھا اتے دکھاوں
کجھ رکھ میرا دل کردا اے
کجھ رکھ میرا دل کردا اے
موڈھے چک کھڈاواں
کجھ رکھ میرا دل کردا اے
چماں تے مرجاواں
کجھ رکھ جد وی رل کے جھومن
تیز وگن جد واواں
ساوی بولی ست رکھاں دی
دل کردا لکھ جاواں
میرا وی ایہ دل کردا اے
رکھ دی جونے آواں
جو تساں میرا گیت ہے سننا
میں رکھاں وچ گاواں
رکھ تاں میری ماں ورگے نیں
جیون رکھاں دیاں چھاواں