Wq/or/କବିତା:ସନ୍ଥ କବୀର/ ୧୦୩:ଜଳରେ ଥାଇ ମାଛ
ଜଳରେ ଥାଇ ମାଛ[1]
[edit | edit source]ଜଳରେ ଥାଇ ମାଛକୁ ଶୋଷ, ଶୁଣି ହସେ ମୋର ମନ,
ଆତ୍ମା ନ ଚିହ୍ନି ମଥୁରା କାଶୀ, ଜନ ବୁଲେ ଲକ୍ଷହୀନ ।
କସ୍ତୁରୀ ମୃଗ ନିଜ ନାଭିର ଆଘ୍ରାଣ କରି ଅତର,
ଦୁଃଖିତ ମନେ ଖୋଜେ ଜଙ୍ଗଲେ ହୋଇ ଅତୀବ ଅସ୍ଥିର ।
ଜଳାଶୟରେ ପଦ୍ମ ଫୁଟିଛି, ଦେଖ ପାଖୁଡା ତାହାର,
ମହୁ ମାଛିଟି ପ୍ରବେଶ କରି କରେ ମହୁ ତାର ଜୁର ।
ତୁମ ତ୍ରିଶକ୍ତି ଲୟକୁ ରଖ, ସାଧୁ ସନ୍ଥ ପଥ ଧର,
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଯିଏ ଧ୍ୟାନ କରନ୍ତି, ପାଆନ୍ତି ନିଜ ଭିତର ।
ବର୍ତ୍ତମାନ ବି ପ୍ରଭୁ ଅଛନ୍ତି, ତୁମର ନିଜ ସାଥିର,
ତଥାପି କୁହ ତୁମଠୁ ଦୂର, ବୋକାମୀ ଯୋଗୁ ଅସ୍ଥିର ।
ଆଧାର
[edit | edit source]- ↑ www.urbanmysticbooks.com/Kabir_Excerpts.pdf