Wq/or/କବିତା/ ସନ୍ଥ କବୀର/୨୩: ସଞ୍ଜ ତିମିର ହୁଏ ଗଭୀର
ସଞ୍ଜ ତିମିର ହୁଏ ଗଭୀର [1]
[edit | edit source]ସଞ୍ଜ ତିମିର ହୁଏ ଗଭୀର, ମାଡି ଆସୁଛି ପ୍ରେମ ଅନ୍ଧାର ।
କରେ କବଳ ମନ, ଶରୀର; ଖୋଲ ପ୍ରତୀଚୀ ଗବାକ୍ଷ ଧୀର ।
ହୃଦ ପାଖୁଡା ପଦ୍ମରୁ ଆଣି, ପିଅ ମଧୁର ମଧୁ ଉଲ୍ଲାସେ ।
ହଜିଯାଅ ତୁ ପ୍ରେମ ଆକାଶେ, ଖୁସିର ଢେଉ ଦେହରେ ଭାସେ ।
ଶୁଣ ଶଙ୍ଖ ଓ ଘଣ୍ଟି ବାଜୁଛି, ଏହା ଠାରୁ କି ମହତ୍ତ୍ୱ ଅଛି।
କବୀର କହେ ଶୁଣ ହେ ମିତ, ଦେଖ ଠାକୁର ମୋ ଘଟେ ସ୍ଥିତ ।