Wq/ne/भानुभक्त आचार्य

भानुभक्त आचार्य (वि. सं. १८७१ असार २९ – वि सँ १९२५ असोज ६) नेपाली साहित्यका प्राथमिक कालका प्रतिनिधि कवि हुन् । उनी वाल्मीकि रामायणका अनुवादकका रुपमा प्रख्यात छन् । मोतिराम भट्टले उनलाई पहिलो पटक नेपाली भाषाका आदिकवि उपाधि दिएका थिए ।। उनले प्रश्नोत्तर (वि.सं. १९१० ), भक्तमाला (वि.सं. १९१०), वधूशिक्षा(वि सं १९१९) लगायतका कृतिहरू लेखेका छन्। उनका पाण्डुलिपिलाई संग्रह गरेर मोतिराम भट्टले पुस्तकाकारमा प्रकाशित गरेपछि उनी नेपाली साहित्यमा चिनिएका हुन।

कथनहरू

• घाँसी दरिद्र घरको तर बुद्धि कस्तो
  म भानुभक्त धनी भैकन किन यस्तो.
  • घाँसी
    

• बिन्ती डिट्ठा विचारीसित म कति गरूँ चुप् रहन्छन् नबोली
  बोल्छन् ता ख्याल् गर्या झैं अनि पछि दिनदिन् भन्दछन् भोलिभोली ।
  • बिन्ती डिट्ठा विचारीसित
    

• यति दिन पछि मैले आज बालाजि देख्याँ,
  पृथिवि तलभरीमा स्वर्ग हो जानि लेख्याँ।
  • बालाजि
    

• यति छन् भनि गन्नु काहाँ धनि ञाँ,
  खुसि छन् बहुतै मनमा दुनिञाँ,
  जनकी यसरी सुखकी सगरी,
  अलकापुरि कान्तिपुरी नगरी।।
  • कान्तिपुरी नगरी
    

• जगत् मा खुप् धाञाँ न त सुफल पाञाँ कहिं रती।
  तपस्याको हानी हुनकन गयाको कहुँ कती।।
  तपस्या गर्न्या काल् अघि बिति गयो क्यारुँ अहिले।
  यसै योनीमा पार् सहज न तर्‌या तर्नु कहिले।
  • भक्तमाला