Wq/ba/Вадим Сафин

Вадим Сафиндың алтын фекерҙәре

Күңел төшөнкөлөгөнән йә ижад, йә мөхәббәт ҡотҡара.
Хәҡиҡәт эҙләүҙең иң шәп юлы - уға ышанмау.
Холоҡ таланттан көслөрәк: ул был бүләкте үҫтерә лә, үлтерә лә ала.
Иң иҫәр теләк - бөтәһенән дә аҡыллыраҡ булырға тырышыу.
Аҡыллының бәләһе - алйот булып күренә белмәүҙә.
Тиҫкәре яңылышҡанлығына өйләнгәс кенә ышана.
Рухһыҙлыҡ беҙҙең эстәме, әллә беҙ рухһыҙлыҡ эсендәме?
Бай булмаһаң, мөхәббәт буйынса өйләнеүең хәйерле.
Ҡатын-ҡыҙ логикаһы: "Был иргә был ҡатын тап килмәй" (сөнки уға үҙе генә тап килә ала).
Селәүсендәр бөркөттән түгел, тауыҡтан ҡурҡа.
Ҡурҡаҡтың хыялы - шаһитһыҙ йәшәү.
Окоптарҙа атеистар булмай.
Ни өсөн йәшәгәнеңде белһәң, бик күп ҡаршылыҡтарҙы еңеп була.
Хәҡиҡәткә илткән юлға ҡайғы-хәсрәттәр түшәлгән.
Һуҡырҙы етәкләп йөрөгән - бәхетһеҙ, уның етәгендә йөрөгән - өсләтә бәхетһеҙ.
Власть күберәк енәйәт ҡылған һайын халҡын да ҡатыраҡ язалай.
Заман кешеһенең һүҙ байлығы артһа ла, Алла һүҙе артманы.
"Һуҡыр" тәңкәне төшөрөп ҡалдырған урынынан түгел, фонарь аҫтынан эҙләр.
Бер эштә лә ялҡаулыҡты кәңәшсе итмә. Ялҡаулыҡ - шәхес тарҡалыуының башы, кәм тигәндә - үҫештә туҡтау ул.
Фекерләү ышаныуҙы еңер өсөн бирелгән. Ышаныуҙы еңеү - хәҡиҡәтте табыуға илтеүсе юл.
Телдең үлеме - милләттең һәләкәте.
Минең бөтә яҡшы яҡтарым - уҡытыусыларымдан, ҡалғанының бөтәһенә лә үҙем өлгәшкәнмен.
Ижади шәхестең ярһыуы ла, нәфрәте лә уның эшмәкәрлеген дәртләндерә. 4 Маһайыу - йөҙөңдө юғалтыуҙың башланғысы. Ул шәхесеңде бөтөнләйгә юғалтыу менән барып ослана.
Тормош - ул тыуыу менән үлеү араһындағы балҡыш.