Wp/sdh/مانگ و هەسارە
مانگ و هەسارە نیشانەگە ک فرە جا دەرکەفت لە دیرووکەو. مانگ و هەسارە لە ساڵی ٣٠٠ وەرجە زایین لە ویلایەتی بیزانتین لە ویلایەتی یوونان هاتەو، هەرچەنە زیاتر وەک نیشانەی شاهەی پونتوس میتریداتی شەشەم بۊ دۊای ئەوە شەڕ کردە سەر بیزانتین و پایتەختەگەی بیزانتین بردیاس ئەڕا خوەی.[1] لە ماوەی سەدەی پەنجەم لە یوونانەو ئەڕا فارس بڵاوبۊەس، ئیمپراتووریەتی ساسانی نیشانەگەی مانگ و هەسارە خستن لە پارەی (سکە) فەڕمی خوەیان و وەردەوام بۊ لیواس لە سەدەی سێیەمەو تا شکیاننی ئیمپراتووریەتی ساسانی دۊای مسڵمانەگان زەۊی فارس بردن لە سەدەی هەشتم.[2] ئەو نیشانە دۊاخر نیشانە فەڕمی عوسمانییەگان بۊ و دۊاخریش نیشانەگەی تورکیا بیە. شێخەگانی ئسلام ئۊشن ک نیشانە مانگ و هەسارە ئسلامی نییە، و ئسلام هیچ نیشان نیەرد، و مانگ و هەسارە نیشانێگ پووتپەرستیە.[3]
سەرچەم[edit | edit source]
- ↑ Andrew G. Traver, From Polis to Empire, The Ancient World, c. 800 B.C.–A.D. 500, Greenwood Publishing Group, 2002, p. 257
- ↑ "The star and crescent are common Persian symbols, being a regular feature of the borders of Sassanian dirhems." Philip Grierson, Byzantine Coins, Taylor & Francis, 1982, p118
- ↑ "Many Muslim scholars reject using the crescent moon as a symbol of Islam. The faith of Islam historically had no symbol, and many refuse to accept it." Fiaz Fazli, Crescent magazine, Srinagar, September 2009, p. 42.