Wp/rsk/Чернїца
Чернїца (Rubus fruticosus L.) – серб. купина, у укр. закарп. диялектох черниць, слов. диял. černica, поль. czernica (од: чарни) - вецейрочна черякаста рошлїна, чийо стебелко при даєдних сортох джобаце, а при даєдних без церня. Рошнє дзиво у мочарових лєсох и по схилох Фрушкей гори и коло драгох. У новшим чаше ше ю култивує на плантажох и по обисцох.
Чернїцово нацинє поцагане по жеми вола ше чернїчанка.
File:Ripe%2C_ripening%2C_and_green_blackberries.jpg Чернїци у процесу дозреваня
File:Blackberries_%28Rubus_fruticosus%29.jpg Узрети чернїци
Плод чернїци ма форму збирней маґочковей (костковей) овоци подобней малини, чарней є фарби и ма барз добри диєтетски и поживни вредносци. Чернїци ше є сирови як овоц, а прерабя ше их до сирупох, желеох, джемох, сладкого, специялних винох, палєнки и оцту (есенцу).
![Узрети чернїци](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cc/Blackberries_%28Rubus_fruticosus%29.jpg/279px-Blackberries_%28Rubus_fruticosus%29.jpg)
Млади лїсца чернїци з верхох конарчкох обера ше у юнию и юлию и суши у хладку, а зоз сухих ше вари тею (чай). Тею з чернїцового лїсца ше хаснує процив преганячки, гемороїдох, як и за виплокованє гарла при дифтериї.
Литература[edit | edit source]
Енциклопедия Нового Саду 12, КОС -ЛЕР, Нови Сад 1999, б. 58-59
О. Тимко Дїтко, Назви рошлїнох и животиньох у руским язику, Вуковар 2016, б. 57, 61
Радмила Шовлянски, Словнїк защити рошлїнох и животного стредку (сербско-руско-латинско-анґлийски), Нови Сад 2010, б.122
Вонкашнї вязи[edit | edit source]
Купина, Википедия на сербским язику