Wp/rsk/Фартух

Фартух (серб. кецеља, виходнярски fartuh; польски fartuh; од нємец. vortouh) – женске облєчиво хторе ше ноши на предку опрез пасовей сукнї, а вяже ше на задку. Пасово сукнї мали на предку розпор (пре лєгчейше облєканє и зоблєканє) хтори требало скриц. Фартух бул звичайно истей фарби и з истого материялу як и сукня хтору ше облєкало у шветочних нагодох (брокатови, блишови, ризови, кадифови, посемдзешат). Роботни дзень и сукня и фартух були з фарбарского або делинкового платна. Кед жени престали ношиц пасово сукнї, т.є. кед ше почали облєкац «погоре», фартухи вецей нє були лєм до паса. Од паса на горе мали «таблїчку» хтору ше вязало коло шиї, капчало на ґомбички або преруцовало през главу.

Наменка[edit | edit source]

Фартух ше ноши до роботи, же би ше зачувало шмату, та єст: фартух до кухнї, т.є. кед ше роби з цестом (звичайно били), ковальски фартух, фартух за заварйовачох, келнерски фартух, ципеларски (шуштерски), месарски, фризерски итд. Вон служи же би ше зачувало скору и шмати од шпляхох у роботи. На фартуху знаю буц єдна або два кишенки у хторих мож тримац прибор за роботу.

У народзе ше гвари кед жена ма малого мужа – же би го могла (може) у фартуху ношиц.

Литература[edit | edit source]

Словнїк руского народного язика II, О-Я, Нови Сад 2017, б. 647
Речник српскога језика, Нови Сад, Матица српска, 2011, стр. 517

Вонкашнї вязи[edit | edit source]

Кецеља, Википедия на сербским язику