Wp/rki/ရခိုင်လျှောက်ထုံး(၆၀)

မင်းရာဇာကြီးမှ သားတော်မင်းခမောင်းအားအပြစ်ပီးမည်ဟိရာ အမတ်ကြီးပညာဝံသ လျှောက်ထုံး

သက္ကရာဇ် ၉၆၇-ခုရောက်ရေအခါ သားတော်အိမ်ရှေ့မင်း၊ မင်းခမေါင်းရေ ဘေးတော် ကောင်းမှုဆံတော်၊ အံတော်၊ နံတော်ဘုရားသုံးဆူကို အဖူးမြော်လားလိုကြောင်း ခမည်းတော်ထံ လျှောက်ထားလီရေ။ ခမည်းတော်ခွင့်ပီးတော်မူ၍ သံတွဲသို့ လားလီရေ။ သံတွဲြုမို့သို့ ရောက်ရေကာလ ဘုရားသင်္ချီ တလိုင်းခေါင်းဆောင်း တော်ကျွန်း၊ ကုလားခေါင်းဆောင်းအင်ရှာ၊ မတူလာ၊ နီာပံ၊ ကင်္ခါ၊ ထိုငါးယောက်က ခမည်း တော်လည်း ကြီးရင့်လှပြီ။ သားတော် သမီးတော်တိစွာဟိရေ။ ခမည်းတော်ထင်ရှားဟိ စဉ် ထီးနန်းတက်၍ ခမည်းတော်ကို သင်္ကန်းဝတ်နန့်ထားရကေ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ အကျိုးနှစ်ပါးပင် တိလှမည်ဖြစ်ရေ။ လှည့်ဖျား၍လျှောက်လီကေ မင်းခမောင်းလည်း မှောက်မှား၍ ခမည်းတော်ကိုနန်းချမည်အကြံနန့် သင်းပင်းစုဆောင်း ဖွဲ့စည်းလီရေ။ ဘုရားသင်္ချီငါးထောင်အား သူရဲအစို့ဖွဲ့လီရေ။ ထိုတပ်ကို တပ်ဦးြုပ၍ မြောက် ဦးြုမို့သို့ ချီတက်လီရေ။ ထိုအကြောင်းကို ခမည်းတော် ကြားသိလီရာ ကြည်းတပ်၊ ရေတပ်တိ၌ သူရဲလက်နက်အပြည့်အစုံဖြင့် ငါးစင်ရိုင်းကျွန်းဘားြုမို့က ဆီးဆို့ တိုက်ခိုက် လီရေ။ သားတော်မင်းခမောင်းကို လက်ရဖမ်းဆီးမိလီရေ။ လူလက်နက်လည်း တိစွာရလီရေ။

သင်္ချီအကြီးခေါင်းဆောင်နန့် လူပေါင်းသုံးထောင်ရို့ကေကား သက္ကရာဇ် ၉၆၇ တွင် သားမယားရို့ကိုပါဆောင်ယူ၍ု သဒေးချောင်းဖျားက အရှေ့ပြည်သို့ ထွက်ပြေးလီ ရေ။ ကျန်ကုလားငါးရာ၊ တလိုင်းငါးရာရို့ကို သံတွဲတွင်မထားတော့ဘဲ သိမ်းယူခေါ် ဆောင်ခပြီး ရတနာပုံဘုရားမှာ ငါးရာ၊ မဟာမုနိဘုရားမှာငါးရာ လှူတော်မူရေ။ သား၁၈၇ တော်မင်းခမောင်းကို အပြစ်မေးမည်ဟိရာ အမတ်ပညာဝံသ လျှောက်ထုံးကေကား- အသျှင်မင်းမြတ်။ ရှေးရေအခါ ဘုရားလောင်းဆင်မင်းရေ အရံတစ်ထောင် ရေဆင်ရို့နန့် သစ္စာြုပုလျက်နီတော်မူရေ။ အဂေါလဟတ္တိ ဆင်လည်း ဆင်ပေါက် တစ်ကောင်နန့် နီရေ။ ဘုရားလောင်းဆင်မင်း၌ အမိန္နက ဟူရေညီတော်ဟိရေ။ ထိုညီတော်အမိန္နကဆင်ကို အဂေါလဆင်က လ ှည့်ပတ်ဖျားယောင်းလီရေ။ အဂေါ လဆင်က အဆွေတော် မိန္နကဆင်အား-အဆွေတော်မိန္နကအရွယ် ကောင်းစွာသန်မာ ရေကာလ၌ မင်းြုပုရမှသာ ကျေးဇူးထွန်းဟိနိုင်မည်။ အိုရေအခါ ပဇာအကျိုးဟိအံ့နည်း။ နီာင်တော် ဆင်မင်းကိုပြစ်မှားစီရန် ဒေပိုင်ဆိုလီရေ။ ညီတော်မိန္နကဆင်ရေ အ ဂေါလဆင်မှရရေ ဆင်ရံငါးရာကို သင်းပင်းြုပလျှက် နီာင်တော်ကိုတိုက်ခိုက်ရန် လာ လီရေ။

ထိုအခါ ဘုရားလောင်းဆင်မင်းရေ မိမိဧသင်းပင်းဆင် အပေါင်းရို့အား တိုက် ခိုက်ခြင်းမြုပုစီဘဲ ငြိမ်းအေးစွာနီစီရေ။ ဘုရားလောင်း ဆင်မင်းသာ ကိုယ်တိုင် ထွက်၍ ညီတော်ဆင်ငါးရာရို့ကို တိုက်လီရေ။ ညီတော် ဆင်ငါးရာရို့ရေ ဘုရား လောင်းဆင်မင်းကိုမခံဝံ့၊ ကြောက်လန့်သဖြင့် ထွက်ပြေးရှောင်ရှားကြလီရေ။ ဘုရား လောင်းဆင်မင်းရေ ညီတော်မိန္နကဆင်ကိုရဟိလီရေ။ ညီတော်အား အကြံပီးတိုက် တွန်းကူညီရေ အဂေါလဆင်မင်းလည်း ကြောက်လန့်ခြင်းဖြစ်၍ နီရာလွှဲပြောင်းပြေး ရေ။ ထိုအဂေါလဆင်ဧ ထက်ဝက်ရေသင်းပင်းဆင်ရို့ရေ ဘုရားလောင်းဆင်မင်း ထံ လာရောက်နီထိုင်ကြလီရေ။ ထိုတောထိုတောင်၌ နီကြကုန်ရေအခြား ရေဆင်ရို့ရေလည်း ဘုရားလောင်းဆင်မင်းထံ လာရောက်နီထိုင်ကြပြန်ရေ။ ဘု ရားလောင်းဆင်မင်းရေကား တိစွာရေဆင်အပေါင်းရို့ဖြင့် စည်ကားလီသဖြင့် ဘုန်းဟိန်တန်ခိုး တိုးတက်ကြီးမားလီရေ။

ထိုရေအခါ ညီတော်အား ဘုရားလောင်းဆင်မင်းမိန့်တော်မူရေမှာ-ငြိမ် စွာနီရေကာလ ငါ့ဘုန်းလက်ရုံးကို အတိဆင်ရို့မသိ၍ မကြောက်မလန့် ဟိကြရေ။ ငါ့ညီတော်မိန္နကြုပ၍သာ နီာင်တော်ဧခွန်အားဗလကြီးကြောင်း အတိသိအောင်ပြခွင့် ဖြစ်ရပေရေ။ သို့ကြောင့် ဆင်အပေါင်းရို့ဝင်ရောက်လာကြရေမှာ ညီတော် မိန္နက ကျေးဇူးပင်ဖြစ်ရေ။ ဒေပိုင်ညီတော်အား ဆင်မင်းချီးမွမ်းကြောင်း ဇာတ်ထုံးဟောင်း သက်သေဟိရေ။

ဂုလည်း သားတော်အိမ်ရှေ့မင်းရေ အယုဇ္ဈပူရတိုင်း ဒွါရာဝတီြုမို့က သူရဲ လက်နက် ဆင်လုံးမြင်းရံနန့်ချီလာခ၍ ခမည်းတော်ဘုရား ဘုန်းလက်ရုံးတော်ကို ထင်၁၈၈ ရှားပြရေ့အမှုမှာ ပြည်ထောင်ချင်းမင်းတကာရို့ တိုး၍ခန့်ညား ကြောက်လန့်ရာ ရေအကြောင်းသာဖြစ်ရေ။ ဒေချင့်ပိုင်လျှောက်လီကေ ပြည့်သျှင်မင်းကြီးတစ်ဖန် အ မိန့်တော်ဟိပြန်ရေကား-

ပဲခူးမင်းရာဇဓိရာဇ်ရေ သားတော်ဗောလောကြမ်းတောအား အဘ အာဏာ ပြစ်မှားမှုလည်း မဟိသိမ်းစဉ်လျှက်၊ ဆင်အစွယ်ကို ချွန်ရေ့အမှုနန့်စီရင်ကြောင်း ထုံး ဟောင်းသက်သေနန့် ထင်ရှားထွက်ဟိရေ။ ထိုသို့အမိန့်တော်ဟိ ပြန်လီရေ။ ထိုအခါ အမတ်ကြီးလျှောက်ပြန်ရေကား-

အသျှင်မင်းမြတ်။ ။မြင့်မြတ်ရေတရားကိုသာ အနွယ်တော် မင်းဆက်စီာင့် ထိန်းတော်မူပါရေ။ လက်ရုံးအားကိုးြုပရေမင်းတိကို ဘုရားစရေ သူတော်ကောင်း ရို့ ြုကိုက်တော်မမူပါ။ ကမ္ဘာအစ၊ မဟာသမ္မတ၊ ဝံသစဉ်လာ၊ သာကီအနွယ်ဝင်မင်း ရို့မှာ အမျိုးစီာင့်ရေတရားကို ဖျက်မြဲမဟုတ်ပါ။ သာကီဝင်မင်းဖြစ်ကေ၊ သာကီဝင် မင်းမျိုးမဟုတ်ရေ မိန်းမနန့်စုံဖက်လီရာ ဖွားမြင်ရေသားသမီးကေလည်းကောင်း၊ လက်ရုံးအားကိုး မင်းမျိုးခြားမင်းမူကေလည်းကောင်း၊ တရားမစီာင့်၊ မဖြောင့်မမှန်၊ ဖောက်ပြန်ဆိုးသွမ်းတတ်ကြောင်း ထုံးဟောင်းကျမ်းဂန်ဟိပါရေ။

မုတ္တမြုမို့ကို သမုတ်၍အစတည်လာသူ-မကတူးလည်းဇင်္ဂလမျိုး၊ ထိုသူရို့ အ ကြောင်းြုပ၍ ပဲခူးမင်းရာဇဓိ ရာဇ်တိုင်အောင်ဆိုခရေ ထုံးရာဇဝင်ရို့ရေ ဘုရားစ ရေ သူတော်ကောင်းရို့ ချီးမွမ်းဖွယ်ရာမပါ။ ရာဇဓိရာဇ်ကဲ့သို့ အယုဇ္ဈဗျာပါဒလွန်ကျူး ၍ သူတစ်ထူးကို တိုက်ခိုက်ဖျက်ဆီးသတ်ဖြတ်ရေ မင်းသုညရို့ရေ ကိုယ့်အသက် စည်းစိမ်ကိုသာစုံမက်၍ သူတစ်ပါးအား သနားခြင်းကင်းလျှက် ရက်စက်စွာြုပကျင့်ရေ ထုံးဆိုးသာဖြစ်ရေ။

ဒေချင့်ပိုင် ထုံးကောင်းမဟုတ်၊ ထုံးဆိုးထုံးသွမ်းရေ သာသနာတော်မှအပဖြစ် ရေ မင်းသုညရို့ဧထုံးသာဖြစ်၍ မင်းကောင်းမင်းမွန်ရို့ မလိုက်ပါအပ်ကြောင်းနန့် အမတ်ပညာဝံသလျှောက်လီကေ အမျက်ပြေ၍သားတော်ကို အမတ်ကြီးသို့ အပ်တော် မူလီရေ။ မင်းခမောင်းလည်း အမတ်ကြီးကြောင့် ချမ်းသာရာရပြီး နီာင်အခါ မင်း ကောင်းတစ်ပါး ဖြစ်လာလီရေ။

သက္ကရာဇ် ၉၇၄-ခုရောက်ရေအခါ မင်းရာဇာကြီး လွန်တော်မူလီရေ။ ခ မည်းတော်လွန်တော်မူကေ သားတော်အိမ်ရှေ့မင်း မင်းခမောင်းရေ မြောက်သားတော် ဓမ္မာဒေဝီနန့် ထိုသက္ကရာဇ် ၉၇၄၊ ဝါဆိုလဆန်း ၁၀-ရက်နီ့တွင် ပြည်စည်းစိမ်ကို ဆက် ခံစိုးစံတော်မူလီရေ။