Wp/rki/ရခိုင်လျှောက်ထုံး(၅၀)
ဆင်ကဲကြီး သေလွန်ရာတွင် လျှောက်ထုံး
[edit | edit source]တစ်ရံရောအခါ အမတ်တော် ဆင်ကဲကြီး ဇေယျဗိုလ် ကွယ်လွန်လီရေ။ မှူးမတ် ရို့ အကြောင်းကို ပြည့် သျှင်မင်းသိတော်မူလို၍ အမတ်တွင် သက်ဟိ၊ သက်မဲ့ဟိသမျှ ပစ္စည်း စာရင်းယူရမည်။ အမိန့်တော်ဟိ လီရေ။ သို့နန့် စာရင်းယူကြရေ။ စာရင်းယူရေ အခါ ကျေးကျွန်၊ ကျွဲနွား၊ လယ်ယာ ဥယျာဉ်နန့်မူးမတ် အဆောင်အရွက်တိစာရင်း။ ゞင်းပြင်ရွှေသပြာခုနှစ်ဆယ်၊ ငွေသပြာတစ်ထောင်၊ ရကြောင်း ပြည့်သျှင်မင်းကြီးထံ လျှောက် လီကေ အမိန့်တော်ဟိရေကား ဆင်ကဲကြီး ဇေယျဗိုလ်ရေ ဘီဘိုးဆင်းသက်၍ ဆင်ကဲ အမတ်ကြီးအရာနန့်လာသူ၊ ခမည်းတော်ဘုရား လက်ထက်တော်ကရေ ဂု တိုင်အထိအသက် ရှစ်ဆယ်ကျော်မှ သေလွန်လီရေ။ သပြာဥစ္စာမဟိရေ့ အရာမှာ မည်သို့ အကြောင်းအရာဟိရေကို လျှောက်ထားရမည် အမိန့်တော်ဟိလီရေ။ ထို အကြောင်းကို အမတ်ကြီး မဟာပညာကျော်လျှောက်ထုံးမူကား-
အသျှင်မင်းမြတ်။ ။ သာကီဝင်မင်း မင်းသုဓမ္မရာဇာ၊ ပညာပဏ္ဍိတောစရေ မင်း ကောင်းရို့၌၊ လာဘောဓနံ-ရွှေငွေသပြာတိကို မတရားသဖြင့်မယူခြင်း။ နသဘာသဘင်မဟုတ် သွမ်းရေအလေ့ကို မြုပုခြင်း။ မုသာဝါဒစရေအမှုရို့ကို မဆိုခြင်း၊ ဟီနံဇာဂီ-ယုတ်ရေသဘောဟိတတ်ရေ၊ အမစ္စီာ-မှူးမတ်ရို့နန့်ထားခြင်း။ တထာဂ တာ- အလာအလား၊ အစားအအိပ် အပြောအဆိုအနီတတ်ရေ ရာဇညော-မင်းရို့ စိုးရေနိုင်ငံရေ အလွန်သာယာဘွယ်ဟိဧ။ သူတော်ကောင်းရို့၌လည်း အပေါင်းသင့် ရာသူတော် အချင်းချင်း၊ သူယုတ်ရို့၌လည်း သင်းပင်းသင့်စွာ သူယုတ်မာချင်း။ ယင်းဆိုခ ပြီးရေ ရှေးပညာဟိစကား။ မင်းချစ်အပ်ရေသူ။
တစ်ကျိပ်လေးယောက်ရေ အမတ်ကောင်းရေ-
၁။မင်းအပါယ်မှလွတ်အောင်ပြောဆိုတတ်ရေသူ
၂။အကျင့်သီလပညာဟိရေသူ
၃။မင်းဧအသက်ကိုစီာင့်ရေသူ
၄။မင်းဧအကျိုးကိုဆောင်ရွက်တတ်သူ
၅။မင်း၌အမှုဟိရေအခါ အဖေါ်ရရေသူ
၆။မင်းဧရန်သူကိုအောင်တတ်ရေသူ
၇။ြုမို့ရွာကို စည်ပင်အောင်ြုပတတ်ရေသူ
၈။မင်းအကုသိုလ်၌ပျော်ပိုက်၍ ကောင်းကျိုးမေ့လျှော့ရာကောင်းစွာ လျှောက်တတ်ရေသူ
၉။တည်ကြည်သိမ်မွေ့သသူ
၁၀။အမှုကြီး ငယ်ကိုပြီးအောင်စီရင်နိုင်သသူ
၁၁။သူတစ်ပါးမလားဝံ့ရေခရီးကိုလားနိုင်ရေသူ
၁၂။သူရဲကောင်းသသူ
၁၃။အမြိန်အရသာကို ကောင်းစွာချက်တတ်ရေသူ
၁၄။တိုင်းတပါးမှာဟိသသူရို့အား၊ ရောက်အောင်သွေးဆောင်ယူနိုင်ရေသူ
ထိုသူရို့အားမင်းပြစ်မရောက်ရာ။ ရန်အောင်ရေ အကြောင်းလေးပါးမူကား
၁။ သစ္စံ - မှန်ရေစကားကိုဆိုခြင်း
၂။ ဓမ္မံ - တရားသဖြင့်ကျင့်ကြံခြင်း
၃။ ဝီရိယံ - ပညာဝီရိယဟိခြင်း
၄။ လုံ့လခေမံ - ပညာလုံ့လဟိခြင်း။
မပေါင်းအပ်ရေသူ ငါးယောက်မှာကား
၁။ အအိပ်ကြူးရေသူ
၂။ ယစ်မျိုးြုကိက်ရေသူ
၃။ မိုက်ရေသူ
၄။ အမျိုးမစီာင့်ရေသူ
၅။ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်ရေသူ
စကားအရာ အင်္ဂါလေးချက်မူကား-၁၄၄
၁။ သူဘာသိတဝါစာ - ကောင်းရေစကားကိုဆိုတတ်ခြင်း
၂။ ပီယဝါစာ - တရားနန့်ညီရေစကားကိုနာဘွယ်ချစ်ဘွယ် ဖြစ်အောင်ဆိုတတ်ခြင်း
၃။ သစ္စဝါစာ - မှန်ရေစကားကိုသာဆိုတတ်ခြင်း
၄။ ဓမ္မဝါစာ - တရားနန့်လျှော်ရေစကားကိုသာဆိုတတ်ခြင်း။
ဂတိလေးပါးမူကား
၁။ ဆန္ဒာဂတိ - အမှားအမှန်မရွေးမူလျက် ထိုသူအလိုသို့ လိုက်တတ်ခြင်း
၂။ ဒေါသာဂတိ - အမျက်ဒေါသနီာက်သို့လိုက်တတ်ခြင်း
၃။ မောဟာဂတိ - မိမိမိုက်၍မှားခြင်း
၄။ ဘယာဂတိ - ဘေးကိုကြောက်၍ လိုက်နာခြင်းစရေ နည်းနာရို့နန့်
အညီ အမတ်တော်ဆင်ကဲကြီးရေ မူးကောင်းမတ်ကောင်း အင်္ဂါနန့် ပြည့်စုံရေသူ
ဖြစ်ပါရေ။ မတရားနည်းဖြင့် ရွှေငွေကိုမရှာမှီး ရေကြောင့် ပစ္စည်းဥစ္စာနည်းပါး ရရေဖြစ်ပါကြောင်းနန့် လျှောက်လီကေ- ပြည့်သျှင်မင်းလည်းြုကိုက်တော်မူ၍ အမတ် တော် ဆင်ကဲကြီးကို တိုက်တော်ကငွေထုတ်၍ သြုဂိုဟ်တော်မူလီရေ။ (ဂုခေတ်-နိုင်ငံတော်ဈာပနအဖြစ် သြုဂိုဟ်ခြင်းမျိုးပင်ဖြစ်ရေ။)[1]
ကိုးကား
[edit | edit source]- ↑ ရခိုင်လျှောက်ထုံးများ၊ နန္ဒာထွန်း၊ ရခိုင်သားကြီးစာပေ၊ ရန်ကုန်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ၊ ၂၀၀၃
ကျမ်းကိုးစာရင်း
[edit source]- ၁။ ဓညဝတီအရေးတော်ပုံ အသျှင်ကဝီသာရမထေရ်၊ သံတွဲမြို့ နန်းမြင့်စာပေ၊ ၂၂၅-ပန်းဆိုးတန်း၊ရန်ကုန်
- ၂။ မဟာပညာကျော်လျှောက်ထုံး အသျှင်ကတိသာရမထေရ်၊ သံတွဲမြို့။ ဟံသာဝတီပုံနှိပ်တိုက်၊ အမှတ်(၅၃) နတ်မောက်လမ်းသွယ်၊ ရန်ကုန်မြို့။
- ၃။ ရခိုင်ရာဇဝင်သစ်ကျမ်း ဦးစန္ဒာမာလာမင်္ကာရ၊ ရမ်းဗြဲမြို့တောင်(ပထမအုပ်) ကျောင်းဆရာတော်၊ ဟံသာဝတီပုံနှိပ်တိုက် မန္တလေး
- ၄။ ၎င်း-(ဒုတိယအုပ်) -၎င်း-
- ၅။ ဓညဝတီရာဇဝင်သစ်ကျမ်း အထက်ကျောင်းတော်ဆရာတော် ဦးဉာဏ (ပထမတွဲ) ရသေ့တောင်မြို့။
- ၆။ င/မည်ရာဇဝင် ပေမူမှတဆင့်ကူးလျက် ရေးမူ တက္ကသိုလ်များစာကြည့်တိုက်၊ ရန်ကုန်
- ၇။ မင်းရာဇာကြီးအရေးတော်ပုံ -၎င်း-
- ၈။ မဟာရာဇဝင်တော်ကြီး ဦးသာထွန်းအောင် ရခိုင်ပြည်သတင်းစာပုံနှိပ်တိုက်၊ စစ်တွေ
- ၉။ ဝိမလလျှောက်ထုံးများ ပေမူ၊ စာရေးသူထံတွင်ရှိ
- ၁၀။ ဦးဦးသာထွန်း၏ မှတ်စုများ လက်ရေးမူ
- ၁၁။ ဖားပြုတ်ကေရာဇဝင် ပေမူ၊ ဦးပညာစာရ၊
- ၁၂။ င/စည်ရာဇဝင် မဟာမုနိဗုဒ္ဓဝိဟာရကျောင်း၊ စစ်တွေ
- ၁၃။ ရခိုင်ကျမ်းနတ်ဓမ္မသတ် ဦးပညာစာရ၊ မဟာမုနိဗုဒ္ဓဝိဟာရ၊ စစ်တွေ၊ အမျိုးသားစာကြည့်တိုက်၊ ရန်ကုန်
- ၁၄။ သစ္စနိဒါန်းကျမ်း ပေမူ၊ အမျိုးသားစာကြည့်တိုက်၊ ရန်ကုန်
- ၁၅။ ဦးဒိုးဝေရာဇဝင် ပေမူ၊ မြို့မကျောင်းတိုက်၊ တောင်ကုတ်
- ၁၆။ မောင်ပုံရာဇဝင် ပေမူ
- ၁၇။ ကျောက်ရိုးရာဇဝင် လက်ရေးမူ၊ စာရေးသူထံရှိ