Wp/rki/ရခိုင်လျှောက်ထုံး(၄၃)
မိန်းမတစ်ဦးဧ သန္ဓေသျှင်ယိုးစွပ်မှု ဖြတ်ထုံး
[edit | edit source]တရံရေအခါ၌ တောနီရဟန်းတစ်ဦးကို မိန်းမတစ်ယောက်ရေ နီ့စဉ်မပျက် ဆွမ်းပို့လှူလီရေ။ ထိုမိန်းမရေ ဆွမ်းပို့ထားပြီး၊ ကျောင်းခြံစည်းရိုးပြင်ဘက်ဟိ သစ် ပင်အောက်တွင် အမြဲအိပ်လျက်နီပြီးမှ အိမ်သို့ပြန်လာလေ့ဟိရေ။ ကာလအတန်ကြာ လတ်ရေအခါ ထိုမိန်းမ၌ ပဋိသန္ဓေဟိလီရေ။ ထိုမိန်းမလည်း အရှက်ရအခက် ြုကံ လီရကား၊ နီးရာဖမ်းဆွဲရလီတော့ရေ။ သန္ဓေသျှင်အဖြစ် ရဟန်းကိုပင် စွဲလီတော့ ရေ။ ထိုတောနီသူ မြတ်ရဟန်းကလည်း မဟုတ်မမှန် မမှားယွင်းရကြောင်း ငြင်း ဆိုလီရေ။ သို့နန့် အမှုမှာအောက်ခြေတွင်မပြီးနိုင်ဘဲ ပြည့်သျှင်မင်းကြီးသို့တိုင် ရောက် လာလီရေ။ မင်းကြီးလည်း အမှုကို အမတ်မဟာပညာကျော်သို့အပ်လီရေ။ ထိုအ ခါ အမတ်ကြီးစီရင်ရေထုံးမူကား-
မိန်းမရို့တွင် ပဒုမနီ၊ စိတ္တရနီ၊ သင်္ခါရနီ၊ ဟတ္တရနီဟူ၍ လေးမျိုးဟိရေ။ ထိုလေး မျိုး၌ ဟတ္တရနီ၊ စိတ္တရနီ၊ မိန်းမနှစ်မျိုးရေ ဒွေဣတ္တိဇဂကုလဲ-ယုတ်ရေမိန်းမမျိုးဖြစ် ရေ။ ဟတ္တရနီ ကုလယက္ခဇာတကံ၊ စိတ္တရနီ ကုလဗျဂ္ဃဟီနံဟူ၍ ရှေးပညာဟိရို့ အမှာ ဟိရေ။ ဟတ္တရနီမိန်းမကေကား-ယက္ခာ-ဘီလူးစိတ်နန့်တူ၍ အစားလွန်ဧ။ စိတ္တနီ မိန်းမကေကား ဗျဂ္ဃာ ကျားစိတ်နန့်တူ၍ အအိပ်လွန်ဧ။ ဒေချင့်ပိုင်လောကီ ကျမ်းဂန်လာ ရေ။ ဤမိန်းမကေကား စိတ္တရနီ လက္ခဏာပင်ဟိချေရေ။ အအိပ်လွန်ရာရေ အ ကြောင်းဟိမည်။ ဉာဏ်ဖြင့် အမတ်ကြီး ဆင်ခြင်လီရေ။ အမှုကိုလည်း ပြီးအောင်စီရင် မည်။ ဆွမ်းကိုလည်း ပို့မြဲပို့စီဆို၍ မိန်းမ ဆွမ်းမပြတ်ပို့လီရေ။ ဆွမ်းပို့ပြီးကေ အရင် နီရာ၌ပင် အိပ်မြဲအိပ်၍ နီပြန်ရေ။
အမတ်ကြီးရေ ထိုမိန်းမဆွမ်းပို့ရာနီာက်သို့လိုက်ပြီး အထောက်တော်တိကို လျှို့ဝှက်ထောက်လှမ်းစီရေ။ အထောက်တော်ဖြစ်သူလည်း ထိုမိန်းမနီာက်မှလိုက်၍ လျှို့ဝှက်ကြည့်ရှုလီရေ။ ထိုအခါဆွမ်းပို့အပြီး သစ်ပင်အောက်၌အိပ်လျက်ဟိရေ မိန်းမ အား ထိုသစ်ပင်ပေါ်၌ဟိနီရေ မျောက်ထီးကြီးရေ ဆင်းလာခပြီး၊ စပ်ရှက်မှုြုပရေ ကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွိ့မြင်ရလီရေ။ ထိုအထောက်တော်ရေ မိမိတွိ့မြင်ခရရေ့ အဖြစ်ကို အမတ်ကြီးသို့ တင်ပြလျှောက်ထားလီရေ။ အမတ်ကြီးရေ ထိုမိန်းမအား ခေါ်စီပြီး ရောက်လာရေအခါ အမတ်ကြီးက ဟဲ့ မိန်းမ ကျောင်းကဆွမ်းပို့၍အပြန် နင်အိပ်နီရေသစ်ပင်ထက်၌ နင့်လင်ဟိရေ။ မွေးရေအခါ မျက်နှာတွင်အမွေးပေါက် ၍ မျောက်ခေါင်းကဲ့သို့ပါလိမ့်မည်ဆို၍ ထိုမိန်းမကို ပြန်စီရေ။ သန္ဓေလစီ့၍ဖွားကေ သူငယ်မှာခေါင်းမှာမျောက်ခေါင်း၊ ခြေလက်မှာ လူ့ခြေလူ့လက်၊ ဖွါးမြင်လီရေ။ ထိုအ ကြောင်းကို ပြည့်သျှင်မင်းကြီးကြားသိတော်မူလီကေ အမတ်ကြီးသို့ တရားဆု သပြာ တစ်ထောင် ပီးတော်မူလီရေ။ ထိုတောနီရဟန်းအားလည်း ပစ္စည်းလေးပါးဒါယ ကာ ပြည့်သျှင်မင်းကြီး ခံတော်မူရေ။[1]
ကိုးကား
[edit | edit source]- ↑ ရခိုင်လျှောက်ထုံးများ၊ နန္ဒာထွန်း၊ ရခိုင်သားကြီးစာပေ၊ ရန်ကုန်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ၊ ၂၀၀၃
ကျမ်းကိုးစာရင်း
[edit source]- ၁။ ဓညဝတီအရေးတော်ပုံ အသျှင်ကဝီသာရမထေရ်၊ သံတွဲမြို့ နန်းမြင့်စာပေ၊ ၂၂၅-ပန်းဆိုးတန်း၊ရန်ကုန်
- ၂။ မဟာပညာကျော်လျှောက်ထုံး အသျှင်ကတိသာရမထေရ်၊ သံတွဲမြို့။ ဟံသာဝတီပုံနှိပ်တိုက်၊ အမှတ်(၅၃) နတ်မောက်လမ်းသွယ်၊ ရန်ကုန်မြို့။
- ၃။ ရခိုင်ရာဇဝင်သစ်ကျမ်း ဦးစန္ဒာမာလာမင်္ကာရ၊ ရမ်းဗြဲမြို့တောင်(ပထမအုပ်) ကျောင်းဆရာတော်၊ ဟံသာဝတီပုံနှိပ်တိုက် မန္တလေး
- ၄။ ၎င်း-(ဒုတိယအုပ်) -၎င်း-
- ၅။ ဓညဝတီရာဇဝင်သစ်ကျမ်း အထက်ကျောင်းတော်ဆရာတော် ဦးဉာဏ (ပထမတွဲ) ရသေ့တောင်မြို့။
- ၆။ င/မည်ရာဇဝင် ပေမူမှတဆင့်ကူးလျက် ရေးမူ တက္ကသိုလ်များစာကြည့်တိုက်၊ ရန်ကုန်
- ၇။ မင်းရာဇာကြီးအရေးတော်ပုံ -၎င်း-
- ၈။ မဟာရာဇဝင်တော်ကြီး ဦးသာထွန်းအောင် ရခိုင်ပြည်သတင်းစာပုံနှိပ်တိုက်၊ စစ်တွေ
- ၉။ ဝိမလလျှောက်ထုံးများ ပေမူ၊ စာရေးသူထံတွင်ရှိ
- ၁၀။ ဦးဦးသာထွန်း၏ မှတ်စုများ လက်ရေးမူ
- ၁၁။ ဖားပြုတ်ကေရာဇဝင် ပေမူ၊ ဦးပညာစာရ၊
- ၁၂။ င/စည်ရာဇဝင် မဟာမုနိဗုဒ္ဓဝိဟာရကျောင်း၊ စစ်တွေ
- ၁၃။ ရခိုင်ကျမ်းနတ်ဓမ္မသတ် ဦးပညာစာရ၊ မဟာမုနိဗုဒ္ဓဝိဟာရ၊ စစ်တွေ၊ အမျိုးသားစာကြည့်တိုက်၊ ရန်ကုန်
- ၁၄။ သစ္စနိဒါန်းကျမ်း ပေမူ၊ အမျိုးသားစာကြည့်တိုက်၊ ရန်ကုန်
- ၁၅။ ဦးဒိုးဝေရာဇဝင် ပေမူ၊ မြို့မကျောင်းတိုက်၊ တောင်ကုတ်
- ၁၆။ မောင်ပုံရာဇဝင် ပေမူ
- ၁၇။ ကျောက်ရိုးရာဇဝင် လက်ရေးမူ၊ စာရေးသူထံရှိ