Wp/rki/ဂိုအင်ကာ

S. N. Goenka
ဦးဂိုအင်ကာ
မွီးသက္ကရာဇ်	Satya Narayan Goenka ၃၀ ဇန်နဝါရီ ၁၉၂၄ မန္တလေးမြို့၊ မြန်မာနိုင်ငံ
ပျောက်ဆုံး
ကွယ်လွန်	၂၉ စက်တင်ဘာ၊ ၂၀၁၃(2013-09-29) (အသက် ၈၉) မွန်ဘိုင်းမြို့၊ အိန္ဒိယနိုင်ငံ။
ထာဝရ နားခိုရာနီရာ
အလုပ်အကိုင်	ဝိပဿနာတရားထိုင်နည်းတိအား လေ့ကျင့်သင်ကြားပီးသူ
အိမ်ထောင်ဖက်(တိ)	Elaichi Devi Goenka
ရဟိခရေဘွဲ့တံဆိပ်တိ	ဝဏ္ဏကျော်ထင်ဘွဲ့ Padma Bhushan Award
ဝက်ဘ်ဆိုဒ်	www.dhamma.org/en/

ဦးဂိုအင်ကာ (အင်္ဂလိပ်: Satya Narayan Goenka) ရေ မြန်မာနိုင်ငံဖွား၊ အိန္ဒိယလူမျိုး ဝိပဿနာတရားပြဆရာတစ်ဦးဖြစ်ရေ။ ဦးဂိုအင်ကာရေ ဆရာကြီး ဦးဘခင်ဧ့ ဝိပဿနာတရားထိုင်နည်းတိအား လေ့ကျင့်သင်ကြားပီးသူ ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းဧ့သင်ကြားမှုမှတစ်ဆင့် လက်ထောက်တရားပြဆရာပေါင်း ၈၀၀ အား မွေးထုတ်ပီးနိုင်ခပြီး ဂိုအင်ကာနည်းလမ်းဖြင့် ဝိပဿနာတရားအားထုတ်သည့် သင်တန်းတိသို့ နှစ်စဉ် လူတစ်သိန်းကျော် တက်ရောက်လေ့ဟိရေ။ ဆယ်ရက်ကြာ ဝိပဿနာတရားထိုင်နည်းသင်တန်းတိကို ကမ္ဘာ့အနှံ့ဖွင့်လှစ်ခသူ တစ်ဦးလည်းဖြစ်ရေ။

ဆရာကြီး ဂိုအင်ကာဧ့ နည်းလမ်းတိမှာ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရား သက်တော်ထင်ယှားဟိစဉ်က နည်းလမ်းတစ်ခုအား အသုံးပြုထားခြင်းဖြစ်ရေ။ ၎င်းအနိန်နန့် “ဗုဒ္ဓရေ ဂိုဏ်းဂဏဆိုင်ရာ ဘာသာရီးအား မည်သည့်အချိန်အခါကမျှ မသင်ကြားပေ။ ဗုဒ္ဓက ကမ္ဘာ့အမှန်တရားဖြစ်သည့် လွတ်မြောက်ရာနည်းလမ်းဖြစ်ရေ တရားဓမ္မကိုသာ သင်ကြားရေ” ဆိုရေ အယူအဆပေါ်တွင် အဓိကအခြီခံရေ။ ဆရာကြီး ဂိုအင်ကာ ဆိုလိုသည့် “လွတ်မြောက်မှု” ဆိုရေမှာ သန့်သျှင်းသည့် စိတ်ဓာတ်အား ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းဧ့ အကျိုးဆက်တစ်ခုဖြစ်ရေ ညစ်ညမ်းသည့် စိတ်ဓာတ်မှ လွတ်ကင်းရီးနန့် ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှုတိမှ လွတ်ကင်းရီးရို့အား ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ရေ။

စက်မှုလုပ်ငန်းသျှင်တစ်ဦးအဖြစ် ရပ်တည်နီစဉ် ဆရာကြီး ဦးဘခင်နန့် ဆုံတွေ့ခပြီး ၎င်းထံမှ ဝိပဿနာ တရားအားထုတ်သည့် နည်းလမ်းတိအား သင်ယူခရေ။ ၁၄ နှစ်ကြာ လေ့လာဆည်းပူးပြီးနောက် အိန္ဒိယနိုင်ငံသို့ ပြန်လားခပြီး ၁၉၆၉ ခုနှစ်တွင် ဝိပဿနာတရားတိ အား သင်ကြားပြသပီးခရေ။ လူတန်းစားခွဲခြားရေ စနစ်တိနန့် ယုံကြည်ကိုးကွယ်မှု မျိုးစုံဖြင့် အုပ်စုခွဲနေသည့် အိန္ဒိယနိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံးမှ ထောင်နန့်ချီရေ လူသားတိအား ဆွဲဆောင်နိုင်ခရေ။ ယင့်ချင့်အပြင် ကမ္ဘာ့အနှံ့အပြားမှ လူပုဂ္ဂိုလ်တိမှာလည်း ဆရာကြီးဂိုအင်ကာဧ့ ဝိပဿနာတရားသင်တန်းတိတွင် လာရောက်လေ့ကျင့်ခကတ်ရေ။

ကိုယ်ရီးအကျဉ်း

ငယ်စဉ်ဘဝ

ကျူရုမျိုးဆက်ဖြစ်ပနာရှရီ ဆတ္တရနာရယန် ဂိုအင်ကာကို မြန်မာနိုင်ငံ၊ မန္တလေးမြို့၊ ၂၇ လမ်း ဘာဘူတန်းတွင် ခရစ်နှစ် ၁၉၂၄ ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၆ ရက် စနေနေ့ (ကောဇာသက္ကရာဇ် ၁၂၈၅ ခု၊ တပို့တွဲ လဆန်း ၁၂) တွင် ဂိုပီရပ်ဂိုအင်ကာနန့် ကမာလာဒေဝီရို့မှ ဖွားမြင်ခရေ။ မွေးစားမိဘတိမှာ ဒွါရကဒါးစ် ဂိုအင်ကာနန့် ရာမိဒေဝီရို့ဖြစ်ကြဧ့။ မွေးချင်း ၁၄ ဦးဟိရေ။

ဂိုအင်ကာရေ ပင်ကိုဉာဏ်ထက်မြက်သူဖြစ်ရေ။ ၁၉၃၇ တွင် မန္တလေးမြို့၌ ပညာသင်ကြားခပြီး ၁ဝ တန်းစာမေးပွဲကို အမှတ်အတိဆုံးဖြင့် အောင်မြင်ခပနာအစိုးရပညာတော်သင် ထောက်ပံ့ကြေးဆုကို ရဟိခရေ။ ဂိုအင်ကာရေ တက္ကသိုလ်ပညာကို ဆက်လက်မဆည်းပူးနိုင်ခကေလည်း ထိုမတိုင်မီကပင် ဗြိတိသျှဘုရင်ခံက ချီးမြှင့်ရေ ရွှေတံဆိပ်ဆုကို ရဟိခရေ။

၁၉၄၂ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ဖြစ်ချိန်တွင် မာတာကြီး (အီလာချီဒေဝီ) နန့်အိမ်ထောင်ကျပနာသား ၆ ယောက်ထွန်းကားရေ။ ၁၉၄၆ ခုနှစ်တွင် ဂိုအင်ကာရေ ရန်ကုန်မြို့ ပန်းဘဲတန်းမြို့နယ် အမှတ်-၂၃၊ ၂၉ လမ်းတွင် စတင်အခြီချနီထိုင်ခရေ။

အသက် ၃၀ အရွယ်တွင် ရန်ကုန်မြို့ ကုန်ရေနန့် စက်မှု လုပ်ငန်းသျှင်ကြီးတိအသင်းချုပ်ဧ့ ဥက္ကဋ္ဌ ဖြစ်လာခပြီး လူမှုရီး၊ ယဉ်ကျေးမှု အသင်းအဖွဲ့ပေါင်း များစွာတွင် ပါဝင်ဆောင်ရွက်ခရေ။

ဗုဒ္ဓဘာသာနန့်ထိတွေ့ခြင်း

"အိန္ဒိယနိုင်ငံကလာတဲ့ အမြင့်မြတ်ဆုံးအကျင့်ကို ကျွန်တော် သင်ပီးနေတာ။ ဒါကို တန်ဖိုးမချပါနဲ့။ ရောဂါတစ်ခု ပျောက်ဖို့တင်ပဲ မသုံးပါနဲ့။ ဒီအကျင့်က ဒုက္ခကနေ ခင်ဗျားကို လွတ်မြောက်စေမှာပါ၊ ခေါင်းကိုက်တဲ့ ဒုက္ခလေးကတင်တော့ မဟုတ်ဘူး"— ဦးဘခင်

ဂိုအင်ကာရေ အသက် ၃၁ နှစ်အရွယ် ၁၉၅၅ ခုနှစ်တွင် ပြင်းထန်ရေ ခေါင်းကိုက်ဝေဒနာ စွဲကပ်ခရေကြောင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ ဒုက္ခရောက်ဟိခရရေ။ ဒေရောဂါကို ဆွစ်ဇာလန်၊ ဂျပန်၊ အင်္ဂလန်၊ အမေရိကန်၊ ဂျာမန်စရေ နိုင်ငံရို့မှ ပါရဂူကြီးတိနန့် ကုသခကေလည်း မပျောက်ကင်းခပေ။

ဒေပိုင်ဖြင့် ဂိုအင်ကာရေ ၁၉၅၅ ခု၊ ဇူလိုင်လကုန်လောက်တွင် မိတ်ဆွေဖြစ်သူတရားရုံးချုပ် တရားသူ ကြီးဦးချန်ထွန်းဧ့ အကူအညီဖြင့် တရားပြဆရာ ဦးဘခင်ထံသို့ ရောက်ဟိခရေ။ အစပိုင်း၌ ဗုဒ္ခဘာသာတရားဧ့ အဆီအနှစ်တိကို သိဟိလိုသူတစ်ဦးအဖြစ် ရောက်လာခခြင်းမဟုတ်ဘဲ ငယ်စဉ်ကပင် စွဲကပ်ခရေ ၁၂ ရက်တစ်ကြိမ် ရောဂါခံစားနေရရေ ခေါင်းခဲနာ ကို ပျောက်ကင်းချင်ရေကြောင့်ဖြစ်ရေ။ ဆရာကြီး ဦးဘခင်ထံသို့ ရောက်ရေအခါ ဆရာကြီးဒေပိုင်ဆိုဧ့။

ဒေအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဝိပဿနာလုပ်ငန်းဌာနရေ ရောဂါအမျိုးမျိုးကုသ နေရေ ဆီးကုဌာနမဟုတ်။ ရောဂါပျောက်လိုရေ စိတ်ဆန္ဒဖြင့်သာ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်ပနာရောဂါ ပျောက်နိုင်မည်မဟုတ်။ ဗုဒ္ဓလမ်း စဉ်အတိုင်း ယုံကြည်သဒ္ဓါစိတ်ဖြင့်အားထုတ်ပါက ကိုယ်တွင်းအညစ် အကြေးတိ ကင်းစင်လာ၍သာ ရောဂါပျောက်ကင်းတတ်ရေ။

ယင်းချင့်ကြောင့် ၁၉၅၅ ခု စက်တင်ဘာလ ၁ ရက်နိတွင် စတင်မည့် တရားရက်ပတ်တွင်လာရောက်ပါမည်ဟု ဆရာကြီးအား ကတိပီးခရေ။ ယကေလည်း စေတီရိပ်သာမှ ပြန်လာပြီးနောက် ၁၂ ရက်တစ်ကြိမ် ပေါ်ပေါက်ရေခေါင်းခဲနာမှာ ဖြစ်ပေါ်မလာတော့။ တရားထိုင်ရန်ပီးခရေ ကတိကိုလည်း မေ့လျော့နေပနာအလုပ်တိဖြင့် ရှုပ်နေခရေ။ ၁၉၅၆ ဩဂုတ်လ ၁ ရက်နိတွင် ဦးခေါင်းခဲနာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြန်ပေါ်လာခပြန်အနိန်နန့် ကတိပီးထားသည့်အတိုင်း ကမ္မဋ္ဌာန်းတရားထိုင်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပနာဦးဘခင်ဆီသို့ ထပ်မံရောက်ဟိခရေ။

ဂိုအင်ကာရေ ပါရမီရင့်သန်သူဖြစ်ရေကြောင့် ဦးဘခင် တရားပြပီးသောကို ကြိုးစားမှတ်ရှုခရေ။ ဒေပိုင်ဖြင့် ထိုက်သင့်ရေ ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရလားပနာ၎င်းဧ့ဦးခေါင်းခဲဝေဒနာရေလည်း လုံးဝမပေါ်ပေါက်တော့ပေ။

ဦးဂိုအင်ကာရေ ၎င်းဧ့ မိသားစုဝင်တိကိုလည်း ကမ္မဋ္ဌာန်းတရားအား ထုတ်စေရေ။ ယင်းချင့်ကြောင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တိဖြစ်လားကတ်ရေ။ ဂိုအင်ကာဧ့ ထူးခြားရေ ပြောင်းလဲချက်ကို ကြားရပြီးနောက် ဓမ္မစေတီရိပ်သာသို့ အိန္ဒိယနွယ်ဖွားများစွာ ရောက်ဟိလာခကတ်ရေ။ ထိုသူတိအတွက် ရိပ်သာမှဆရာတိ တရားဟောရာတွင် စကားပြန်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ရုံသာ မဟုတ်တော့ဘဲ၊ ၎င်းကိုယ်တိုင် တရားအရည်အသွေး အတော်အတန်ပြည့်စုံနေပြီဖြစ်ရေကြောင့် ဦးဂိုအင်ကာအား ၎င်းရို့ဧ့သာသနာပြုလုပ်ငန်းအစီအစဉ်ရို့တွင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားလာရေ။ နေ့ရောညပါ ၎င်းအား သွန်သင်ပြသပီးပနာတိမကြာမီ ဦးဘခင်ဧ့ ယုံကြည်စိတ်ချရရေ တပည့်တစ်ဦး ဖြစ်လာခရေ။

တရားပြခြင်း

၁၉၆၇ ဇန်နဝါရီလတွင် မန္တလေးပရိသတ်အား တရားပြပီးရာတွင် ဂိုအင်ကာအား စကားပြန်အဖြစ်သာမက ဦးဘခင်တရားပီးပြီး နောက်ပိုင်း၌ တရားစစ်ဆီးခြင်းလုပ်ငန်းတိ၊ အခက်အခဲတိအား ကူညီဖြေသျှင်းပီးသည့်လုပ်ငန်းတိကို ဂိုအင်ကာအားယုံကြည်စွာ လွှဲအပ်ခရေ။ ဒေပိုင်ဖြင့် ဦးဘခင်ဧ့ နယ်လှည့်တရားပြပီးရေ လုပ်ငန်းကြီး ချောမောအောင်မြင်စွာ ပြီးဆုံးလားခရေ။

ဦးဘခင်ရေ လွတ်လပ်ရီးမရမီကနေ လွတ်လပ်ရီးရပြီး ၁၉၆၅ အထိ နိုင်ငံခြားသားယောဂီများစွာကို ဗုဒ္ဓဧ့ဝိပဿနာတရားတော်ကို ပြသပီးခရေ။ ထိုယောဂီတိကိုအခြီခံပနာဦးဘခင်ရေ နိုင်ငံခြား၌ သာသနာပြုရန် အားထုတ်ခရေ။ ယကေလည်း နိုင်ငံခြားသာသနာပြုလုပ်ငန်းမှာ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဆက်လက် ဆောင်ရွက်ခြင်း မပြုနိုင်ခပေ။ ၁၉၆၂ ဆိုရှယ်လစ်စနစ်သို့ အကူးအပြောင်းတွင် ဦးဂိုအင်ကာ ပိုင်ဆိုင်ရေ လုပ်ငန်းတိရေ ပြည်သူပိုင်သိမ်းသည့်အထဲတွင် ပါလားရေ။

အိန္ဒိယသို့ ထွက်ခွာခြင်း

၁၉၆၉ တွင် ၎င်းဧ့ ဖခင်နန့်မိခင်ရို့ရေ မြန်မာပြည်မှ ထွက်ခွာပြီးနောက် အိန္ဒိယပြည် ဘုံဘေမြို့တွင် နီထိုင်ခကတ်ရေ။ ၁၉၆၉ ဇွန်လတွင် ၎င်းဧ့မိခင် ပြင်းထန်စွာနာမကျန်းဖြစ်နီကြောင်း ကြေးနန်းရဟိအနိန်နန့် ဘုံဘေမြို့သို့ လားရောက်ခဧ့။

အိန္ဒိယတွင် သာသနာပြုခြင်း

မြန်မာနိုင်ငံ၌ဟိစဉ် အသိအကျွမ်းဖြစ်ရေ မစ္စတာဘာခ်ချန်က ဦးဂိုအင်ကာ ဦးစီးပနာဘုံဘေမြို့တွင် ဝိပဿနာတရား တစ်ပတ်ပြပီးပါရန် အဆိုပြုရေ။ ယင်းချင့်ကြောင့် တရားနီရာတိ စီစဉ်ပြီး လူ ၁၅ ဦးနန့် စတင်ခရေ။ ထိုအကြောင်းကို ဦးဘခင်ထံ သတင်းပီးပို့ပြီး ဦးဘခင်ထံမှဖုန်းဖြင့်လမ်းညွှန်မှုကို ခံယူရေ။ ထိုတရားပြသစဉ် ကြုံတွေ့ရရေ အခက်အခဲတိကို ဖြေသျှင်းနိုင်ခရေ။

ယပြီးကေနောက် မဒရပ်မြို့၌လည်း တရားချီးမြှင့်ခရေ။ ဘုံဘေနန့် မဒရပ်တွင် တရားပြသပြီးနောက် တရားစခန်းဝင်ခကတ်ရေ ပုဂ္ဂိုလ်ရို့မှတစ်ဆင့် ဦးဂိုအင်ကာဧ့ တရားပြပုံသတင်း ပျံ့နှံ့လားခဧ့။ အိန္ဒိယပြည်ဟိအခြားမြို့တိ၊ ဒေသတိမှလည်း မိမိရို့မြို့ရွာအသီးသီးသို့ လာရောက်တရားပြသပီးပါရန် ဖိမန္တကပြုခကတ်ရေ။ ၁၉၇၁ ခု ဇန်နဝါရီလအထိ ဘုံဘေမြို့တွင် တရားပတ်လေးကြိမ်၊ မဒရပ်တွင် တရားပတ် ၃ ကြိမ်၊ နယူးဒေလီမြို့တွင် တရားပတ် ၂ ကြိမ်နန့် စုစုပေါင်း တရားပတ် ၂၇ ကြိမ်၊ လူဦးရေ ၈၇၉ ဦး တရားထိုင်ခကတ်ရေ။ ၂၇ ကြိမ်မြောက် တရားပတ်ကို ဗုဒ္ဓဂယာ၌ ကျင်းပနိုင်ခဧ့။ ယပြီးကေနောက် အိန္ဒိယပြည်အနှံ့၌ ဗုဒ္ဓဘာသာ ဝိပဿနာတရားစခန်းတိကို ဖွင့်လှစ်ပြသပီးနိုင်ခလီရေ။

နိုင်ငံတကာတွင် သာသနာပြုခြင်း

ယပြီးကေနောက် တစ်ဆင့်တက်ပနာသာသနာပြုရန်စီစဉ်ရေ။ ယကေလည်း မြန်မာနိုင်ငံသားဖြစ်နီပနာကမ္ဘာသို့ လားခွင့်မရရေကြောင့် ထိုအခက်အခဲကို အိန္ဒိယနိုင်ငံဝန်ကြီးချုပ် ရှရီမူရာဂျီဒေဆိုင်းဧ့ ကူညီမှုကြောင့် ၂ ရက်အတွင်း အိန္ဒိယနိုင်ငံသားဖြစ်ကာ နိုင်ငံကူးလက်မှတ်လည်း ရဟိခရေ။ ပြင်သစ်နိုင်ငံသို့လားရောက်ရန် ဗီဇာလည်း ရဟိခရေ။

ဒေပိုင်ဖြင့် ဂိုအင်ကာဧ့ ကမ္ဘာ့သာသနာပြုအစီအစဉ် စတင်နိုင်ခလီရေ။ ယပြီးကေနောက် ဥရောပ၊ အမေရိကနန့် အခြားနိုင်ငံများစွာကို လှည့်လည်ကာ ဝိပဿနာတရားစခန်းများစွာ ဖွင့်လှစ်နိုင်ခရေ။ နိုင်ငံပေါင်း ၈ဝ ကျော်မှ လူတိရေ ဝိပဿနာတရားပွားတိအားထုတ်ရသည့်အတွက် အကျိုးဖြစ်ထွန်းမှုရဟိကတ်ရေ။ တစ်ကမ္ဘာလုံး၌ ဝိပဿနာရိပ်သာ ၁၃၅ ရိပ်သာနန့် ယာယီရိပ်သာ ၂ဝဝ ခန့်၌ ဝိပဿနာပွားတိအား ထုတ်နည်းကို သင်ကြားပြသပီးခကာ ဝိပဿနာတရားပြဆရာ ၉ဝဝ ကျော်ကိုလည်း သင်ကြားပီးခပြီး တရားပြဆရာတိအဖြစ် ခန့်အပ်ထားရေ။

ထို့ပြင် သုတေသနလုပ်ဆောင်ရန်အတွက် အီဂယ်ပူရီအနီးတွင် ဝိပဿနာသုတေသန အကယ်ဒမီ ဌာနဖွင့်လှစ်တည်ထောင်ထားရေ။ ယပြီးကေနောက် မိုဘိုင်း၌ ငွေကုဋေ ၁ဝဝဝ ကျော်အကုန်ကျခံပြီး ဉာဏ်တော် အမြင့် ၃၂၅ ပေဟိရေ စေတီတစ်ဆူတည်ထားပနာယင်းစေတီအတွင်းဟိ အခန်းကြီးထဲတွင် ယောဂီပေါင်း ၈ဝဝဝ နန့် ရင်ပြင်တော်တွင် ယော ဂီပေါင်း ၂ဝဝဝဝ တစ်ပြိုင်တည်း တရားထိုင်နိုင်ရေ။

နောက်ဆုံးနေ့ရက်တိ

၂ဝ၁၃၊ စက်တင်ဘာလ ၂၉ ရက်၊ စနေနေ့ ၁၁ နာရီခန့်တွင် နေအိမ်၌ ကွယ်လွန်ခပနာအောက်တိုဘာ ၁ တွင် အိန္ဒိယနိုင်ငံ ဘုံဘေမြို့၌ ဈာပနာအခမ်းအနကျင်းပခရေ။

လုပ်ဆောင်မှုတိ

ကုလသမဂ္ဂအထွေထွေညီလာခံ၊ အိန္ဒိယပါလီမန်၊ ကမ္ဘာ့စီးပွားရီးဖိုရမ်၊ မက်ဆာချူးဆက် စက်မှုတက္ကသိုလ်နန့် ဆီလီကွန်တောင်ကြား အိန္ဒိယပညာရေတိ အစည်းအရုံး စရေရို့တွင် ဝိပဿနာသင်တန်းတိကို ပို့ချခရေ။ ဒလိုင်းလားမားက အကူအညီ တောင်းရေကြောင့် တိဗက်ဘုန်းတော်ကြီးတိကိုလည်း ဦးဂိုအင်ကာ လားရောက်ပနာဝိပဿနာပို့ချရေ။