Wp/lki/شهرستان روانسر

شهرستان روانسر یکی از شهرستانهای استان کرمانشاه است. مرکز آن شهر روانسر است. جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۸۵، برابر با ۴۵٫۳۲۴ نفر بوده‌است.[۲]. شهرستان روانسر در دامنه کوه شاهو ودر شمال غربی شهر کرمانشاه واقع است.

مردم این شهرستان به زبان کردی سورانی تکلم کرده و از نظر اعتقادی نیز اغلب سنی مذهب می‌باشند.

این شهرستان در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی توسط دکتر محمدرئوف قادری در مجلس شورای اسلامی تصویب و از بخش به شهرستان تبدیل گردید و چند سال بعد این مصوبه اجرا شد

[۳]

محتویات [نهفتن] ۱ موقعیت جغرافیایی ۲ مراکز آموزشی ۳ آثار باستانی و جاذبه‌های توریستی ۴ چهره های سرشناس ۵ تقسیمات کشوری ۶ منابع موقعیت جغرافیایی[ویرایش | ویرایشگر متنی] شهرستان روانسر (نیکور باستان) در حدود ۵۵ کیلومتری شمال غرب کرمانشاه و در دامنه کوه یله ور (کوهستان شاهو(کوهستان)) قرار دارد. از ارتفاعات مهم اطراف آن می‌توان به ماه زرد، انجیره، شور و طاقه چرمی اشاره کرد. چشمه بزرگ سراب گنی خانی در روانسر سرچشمه اصلی رودخانه قره سو است. از دیگر رودخانه‌های اطراف آن یکی وشکه رو در شرق آن و دیگری گراب یا آوی خر در جنوب غربی آن است. بجز چشمه پر آب گنی خانی، دو چشمه سراب جاوری و سراب بروارین در نزدیکی روانسر واقع اند. آب و هوای آن نسبتاً سرد و مرطوب بوده و از میزان بارش سالانه چشمگیری برخوردار است. اقتصاد آن عمدتاً متکی به کشاورزی و دامداری است. شهرستان روانسر دارای یک بخش به نام بخش شاهو وسه دهستان به نامهای دولت آباد، حسن آباد و بدر آباد است. روانسر تا چند دهه پیش شامل روانسر و گرمه خانی بود که پس از انقلاب هر دو گسترش یافته وشهرستان روانسر امروزین را تشکیل دادند. علاوه بر این اراضی ما بین روانسر و شهرک روانسر نیز امروزه مسکونی شده که به زمین شهری مشهور است. از روستاهای اطراف روانسر می‌توان از بدر آباد، مسکین آباد، گله چرمی، سر دم، بنچله، خانیله و کانی کبود نام برد. برخی از قدمگاهها و اماکن مقدسه اطراف روانسر ویس، سه سواره، هوری مرد، [بابا حیران] و شیخ سرا هستند. زبان مردم محلی کردی و اهل تسنن هستند.