Wp/grc/Αἰμίλιος Ζολά
Αἰμίλιος Ζολά (Émile Zola), γεν. τῇ 2 Ἀπριλίου 1840 ἐν τῇ Λευκετίᾳ, θαν. τῇ 29 Σεπτεμβρίου 1902 αὐτού, Γαλλικός συνγραφεύς ἦν.
Τὰ πράγματα αὐτού
[edit | edit source]Ὁ Ζολά ὁ κύριος ἐκπρόσωπος τῆς κινήσεως τοῦ Νέου Νατουραλισμού ἐν τῇ πατρίδι ἑαυτού ἦν. Ἀλλά τὰ έργα οὐκ εἰσίν ἀπαλλαγμένα ἀπό φανταστικῆς ῥομαντικῆς σχέσεως. Μεγάλα έργα νομίζονται τὰ μυθιστορήματα Contes à Ninon (1864 και 1874), Thérèse Raquin (1867) καὶ ὁ μυθιστοριματικός κύκλος Les Rougon-Macquart. Ούτος εἰς 20 τόμους (1871-1893: La fortune des Rougon La curée, Le ventre de Paris, La faute de l'Abbé Mouret, L'Assommoir, Nana, Germinal, La terre, Le Rêve, La bête humaine, La débacle, Le Docteur Pascal μ.α.) περιγράφει τὴν ἠθικήν ἱστορίαν οἰκίας τινός κατά τὴν δευτέραν αὐτοκρατορίαν. Μνήμη γίγνηται ἐπίσης τῶν ἀστικών μυθιστορημάτων Lourdes, Rome, Paris (1894-1897) καὶ τῶν πολύ οὐτοπικῶν μυθιστορημάτων Fécondité(1898), Le travail (1900) κ.λπ.
Ἐδημοσίευσε καὶ λογοτεχνικάς ἐρεύνας, ὡς τὸ Le roman expérimental (1880) ἢ τὸ Les romanciers naturalistes (1881). Ἐν έτει 1898 ἐνεργητική παρέμβασις αὐτοῦ εἰς τὸ σκάνδαλον περί τοῦ Ντρέιφους εἰσήγε μὲν ἀναθεώρησιν, έδωκε δὲ τῷ Ζολά καταδίκην διά προσβολήν τοῦ δικαστηρίου πολεμικών (La vérité en marche. L'affaire Dreyfus, 1901). Εἴδωλον αὐτου ἦν καὶ ὁ Μπαλζάκ.
Πηγαί
[edit | edit source]Brockhaus' Kleines Konversations-Lexikon, fünfte Auflage, Band 2. Leipzig 1911, σ. 1032, ὃ ἀναγιγνώσκεται τῇδε.
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ Αιμιλίου Ζολά |
