Wp/grc/Λαυρέντιος Ντρέμαν
Λαυρέντιος Ντρέμαν (Γερμανιστί: Lorenz Drehmann, γενν. τῃ 7 Ἀπριλίου 1915 ἐν τῇ Ἐρφούρτῃ, ἀποθ. τῇ 5 Δεκεμβρίου 1992 ἐν Saarbrücken-Dudweiler) ἦν ἐπιστημικὸς βιβλιοθηκάριος, ὃ μάλιστα ἐφρόντιζε περὶ τῆς γεωγραφίας τοῦ κρατιδίου Σάαρλαντ καὶ τῆς θουριγγίας. Ἐγένετο πρόεδρος τοῦ συνδέσμου Heimattreue Erfurter (Φιλοπάτριδες πρῴην κάτοικοι τῆς Ἐρφούρτης) εἰς τὴν Δυτικὴν Γερμανίαν καὶ τὸ Δυτικὸν Βερολῖνον. Τῷ ἕτει 1992 ἐγένετο ἐπίτιμος πολίτης τῆς πόλεως γεννήσεως ἑαυτοῦ.
Βίος
[edit | edit source]Ντρέμαν ἦν ὁ υἱὸς ῥάπτου τινός ἐκ παλαιᾶς οἰκογενείας τῆς πόλεως. Μεταξὺ τῶν 1926-1932 ἐφοιτῶν τὸ Ἀνθροπιστικὸν γυμνάσιον ἐν τῇ Ἐρφούρτῃ, καὶ μεταξὺ τῶν 1932/1934 Πολιτειακὸν γυμνάσιον ἐν τῷ Χάϊλιγκενστατ / Βορεινὴ Θουριγγία . Ἐγένετο μέλος τῆς Καθολικῆς Νεολαίας Neudeutschland. Ὁ Ντρέμαν ἐσπούδασε ἀπὸ τοῦ 1935 φιλοσοφίαν, θεολογίαν καὶ ἱστορίαν εἰς ταῖς πόλεσι Fulda καὶ Würzburg (πολιτειακαὶ ἐξετάσεις τῷ 1941) καὶ ἐν τῇ Ἰένῃ (διδάκτωρ τῶν φιλοσοφικῶν τῷ 1947). Αἱ σπούδαι διεκόφθησαν ταῖς ἐργατικῇ καὶ στρατιωτικῇ θητείαις καὶ τῇ αἰχμαλωσίᾳ μεταξὺ τῶν 1939-1946. Ἀπὸ τοῦ 1949 ἕως τοῦ 1958 ἐπονεῖτο ὡς βιβλιοθηκάριος ἐρευνητικὸς ἐπὶ τῇ Γερμανικῷ Βιβλιοπωλέιῳ (Deutsche Bücherei) τῆς Λειψίας.
Φυγὰς ἐν τῇ Δύσει
[edit | edit source]Τῷ 1958 μετῴκησε διὰ πολιτικὰς αἰτίας ἀπὸ τῆς Ἀνατολικῆς Γερμανίας εἰς τὸ ἐλεύθερον δυτικὸν μέρος. Ἐκεὶ ἐπονεῖτο ὡς βιβλιοθηκάριος εἱς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Σααρμπρύκεν, οὖ ἧν τέλος δεύτερος διευθυντής. Κύριον ἐργατικὸν κλάδος αὐτοῦ ἦν ἡ ἰστορία τοῦ κρατιδίου Ζάαρλαντ. Ὁ Ντρέμαν ἦν ἐπίσης μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς διὰ τὴν ἱστορίαν καὶ τὰ λαογραφικὰ τοῦ Σάαρλαντ (Kommission für Saarländische Geschichte und Volkskunde). Μεταξὺ τῶν 1983-1992 ἦν ὁ πρόεδρος τῆς Ἑταιρίας τῶν φιλοπατρίδων τοῦ ἄστους τῆς Ἐρφούτης (Vereinigung Heimattreue Erfurter eV).
Ἤδη ἀπὸ τοῦ 1960 αὐτὶς ἀνέστη ὡς ἀντιπρόσωπος τῶν περῖ τὰ τῆς Ἐρφούρτης ἐν τῷ Σάαρλαντ. Ἡ ἐκπλήρωσις τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἦν ἡ ἐπανεμφάνισις τοῦ κράτους τῆς Θουριγγίας ἐν ἑνωμένῃ Γερμανίᾳ τῷ 1990. Ἡ τελευταῖα ἐπίσκεψσις τῆς πόλεως ἦν τῷ 1992, ᾧ ἡόρτασαν τὸν 1250-ὸν ἐνιαυτὸν τῆς πρώτης μνήμης.
Οὐκ ἐδθνήθη παρεῖναι τῇ ἑορτῇ τοῦ γένεσθαι ἐπίτιμος πολίτης ἐξ αἰτίας ἀσθενείας. Ὅμως διετελεῖ πονῶν διὰ τὴν τελευταία συνεδρίασιν τοῦ περιοδικοῦ Erfurter Heimatbrief πρὸ τῆς διαλύσεως τοῦ συλλόγου.
Πήγη
[edit | edit source]Ἄρθρον ὁμώνυμον τῆς Γερμανικῆς Βικιπαιδείας