Wp/frs/Gelôov

Unner gelôov biigript me mäisttiids äin fan däi mennerğ föörmen fan 't sindaun of 't söyken nóó sindaund ferbinnens, wor bii fóóktiids 'n hooger macht, weesen of God in d' middent staajt, boomend up däi gelooven in däi leer fan däi godgeleerthaid.

In 'n wiiderder sin mäint dat woord 'gelôov' 'n mäien föörm fan gäistelkkaid, föylen un gedachten mit 'n biiluuken tau d' sin fan 't leevend. Dit lööven kan aldo näit as 'n biiluuken mit 'n macht, mit 'n ofbild d'r fan of mit 'n näit recht deefiinäärt biigünsel of essensje biikeeken worden. 'T gaajt düs näit pertuu um äin iidentiitäit, äin persoon.

In gelooven, däi bloot äin enkeld God hebbent (moonooteejisem), proot't me fan 'godsdenst'; me löövt näit allenerğ an äin godhaid, man däint hum of höör ook. Bii gelooven mit meer as äin god (pooliiteejisem) proot't me fan 'n 'goodendaum'. Ook dat word't fóók däint, bii föörbild döör 't brengen fan offers.

'T gift kiin wäitenskupelk ooveräinstemmen oover däi deefiinóósje fan däi biigrip 'gelôov'.