Wp/cnr/Savo Burić, general-pukovnik

Rođen je 11. januara 1915. godine u porodici Mirka Burića u selu Zagreda, kod Cetinja. Na Cetinju je završio gimnaziju u kojoj se i opredijelio za revolucionarni radnički pokret. Studirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu na kojem je bio aktivista u naprednom studentskom pokretu. Član je KPJ od 1938. godine. Završio je Školu rezervnih oficira. Nakon Aprilskog rata i okupacije Jugoslavije, 1941. godine, vratio se iz okupiranog Beograda u rodni kraj i tamo aktivno učestvovao u pripremi Trinaestojulskog ustanka. Učestvovao je u pripremama i izvođenju ustanka u opštini Čevo kao član biroa partijskih ćelija. Nakon prvih borbi, istakao se kao hrabar borac, zbog čega je ubrzo postavljen za komandira čete u Lovćenskom partizanskom bataljonu. Na tu dužnost je postavljen prilikom formiranja Prve proleterske brigade. Nakon formiranja Crnogorsko-sandžačkog odreda ušao je u njegov sastav, a 21. decembra 1941. godine je postao komandir čete u Prvom lovćenskom bataljonu Prve proleterske udarne brigade. Uoči odlaska u Sandžak imenovan je za zamjenika komesara Katunskog bataljona. U avgustu 1942. godine je postao komandant Prvog lovćenskog bataljona, početkom juna 1943. godine komandant je Pete proleterske crnogorske brigade, a potom komandant Druge dalmatinske i Četvrte proleterske crnogorske brigade, a jula 1943. godine komandant Pete proleterske crnogorske udarne brigade, te septembra 1943. godine komandant Druge dalmatinske udarne brigade. Komandant je 3. udarne divizije od sredine 1944. godine pa do kraja rata nakon čega je izašao u čin generala-majora. Prvi oficirski čin  čin potpukovnika, dobio je kada su 1. maja 1943. godine uvedeni činovi u NOVJ. Poslije nekog vremena postavljen je za komandanta Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade, a u julu 1944. godine za komandanta Treće udarne divizije. Oktobra 1944. je unaprijeđen u čin pukovnika, 22. decembra 1944. u čin general-majora, a čin general-potpukovnika dobio je 1947. godine. Nakon oslobođenja Jugoslavije, nastavio je profesionalnu karijeru u Jugoslovenskoj narodnoj armiji. Završio je Višu vojnu akademiju i obavljao niz odgovornih dužnosti. Za narodnog heroja proglašen je 26. marta 1952. godine. Preminuo je 16. juna 1963. godine u Beogradu i sahranjen u Aleji narodnih heroja na Novom groblju. Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden ratne zastave, Orden partizanske zvijezde sa zlatnim vijencem.

Poveznice

Izvori

Martinovic, Srđa, Crnogorska vojna elita JNA ‎1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.