Wp/cnr/Rim

Rim je glavni grad republike Italije, kao i regije Lazio (Lacio). Sa svojih više od 2.700.000 stanovnika raspoređenih na 1.285 km2 teritorije, je najgušće naseljena opština Italije. Centar je prvog urbane oblasti (3.457.690 stanovnika) kao i prve metropole Italije. Nalazi se na četvrtom mjestu u EU, kada je u pitanju broj stanovnika, iza Londona, Berlina i Madrida. U njemu se nalazi enklava Republike Vatikan, srca katoličkog hrišćanstva. Istorijski centar grada, u kojem se preklapaju dokazi višemilenijumske istorije (preko 2800 godina), je upisan u Svjetsku kulturnu baštinu UNESCO-a i jedan je od najposjećenijih svjetskih turističkih centara ( 26, 1 miliona turista u 2007.)

Geografija

Rim se nalazi na obalama rijeke Tibra; Centralni i istorijski dio grada se uzdiže na poznatih Sedam brežuljaka: Palatino, Aventino, Campidoglio (Kampidoljo), Quirinale (Kuirinale), Viminale, Esquilino (Eskuilino) i Celio (Ćelio). Gradom prolazi još jedna rijeka Aniene.

Klima

Rim ima tipičnu mediteransku klimu, posebno prijatnu tokom proljećnjeg i jesenjeg perioda. To je takođe i najkišniji period. Ljeta su uglanom suva i topla, dok su zime blage i kišne, sa rijetkim pojavama snijega.

Teritorija

Područje Rima

viđeno iz satelita Oblast na kojoj se prostire grad je ogromna. Sa svojih 19 municipija, kontroliše oblašću toliko veliko koliko imaju provincie Milana ili Napulja i čak šest puta je veća od ovih opština. S druge strane, gustina naseljenosti i nije toliko velika, i na njenoj teritoriji se smjenjuju urbanizovane oblasti i one namjenjene zelenim površinama i parkovima, kao i prirodni rezervati. Provincija Rima je takođe jedna od najvećih u zemlji: 5.352 km2 i reda je veličine jedne regije tipa Ligurije.

Istoria

Osnovan po predavanjima 21 aprila 753 p.n.e. od strane Romula i Rema, Rim je predstavljao posebno značajnu ulogu u Italiji e in Evropi u svojoj skoro 3000 godina dugoj istoriji.

Caput mundi je tokom rimskog perioda, tj. kada je bio glavni grad do tada ponzato svijeta, bio polazišna tačka kako s vjerske tako i sa političke tačke gledištae na internacionalnom nivou. Rim je sjedište papeta (od II vijeka, tako da pored caput mundi može biti nazvan i caput fidei) i, nakon dominacije Vizantije, bio je glavni grad Države Crkve (od VIII vijek a), Kraljevine Italije (od 1871.), nakon čega je postao glavni grad Republike Italije (od1946).

Ekonomija

Kao potvrda ekonomskog razvoja metropola se pozicionirala na dvadeset i petom mjestu European Cities Monitor-a 2008 (klasifikacija gradova najboljih za poslovanje u Evropi).

Nakon gradjevinarstva, najisplativiji resurs je naravno turizam, koji iz godine u godine bilježi sve veći rast.

Grad je takođe centar mnogih finansijskih institucija (banki i osiguravajućih društava), produkcijskih centara televizija i film (među kojima se najviše ističe Cinecittà jedan od najvećih evropskih filmskih studija).

Prisustvo tri univerzitetska centra (La Sapienza-e, Tor Vergata-e e Roma Tre-e), zajedno sa desetak onih privatnog karaktera, favorizovala je napredovanje na polju istraživanja.

Dešavanja

Svake godine Rim je protagonista događaja koji su postali tradicija ovog grada, a na kojima se okuplja poneva i više stotina hiljada, kao pto su na primjer:

• Rimski maraton (mart), najveći sportski događaj Italije kada je u pitanju broj učesnika
• Telecomcerto (jul) megakoncert koji se uglavnom odvija kod Koloseuma ili na Circo Massimo-u (čak više od 500.000 prisutnih);
• Jazz Festival (jun-avgust);
• Proslava Ujedinjenja;
• Bijela noć (septembar ili oktobar) u svim kvartovima grada (preko 400 događaja i više od 2.500.000 posjetilaca, podaci iz 2007);
• Cinema – Internacionalna smotra filma (oktobar), (preko 600.000 gledalaca i 670 projekcija, podaci iz 2007);
• Svjetski samit dodjele Nobelove nagrade za mir (decembar)
• Romaeuropa Festival (novembar-decembar): godišnje okupljanje evropskih umjetnika i muzičara sa različitim sadržajima tipa koncerata, teatra izložbi …
• Festival matematike, jedana veoma, u svejtskoj panorami događaja, unikatna festa koja slavi kraljicu umjetnosti i nauke sa razni izložbama i pratećim događajima.

Noćni život

Rim posjeduje jedan jako živopisan i raznovrstan noćni život. Takav da je po tvrdnjama inostrane štampe Rim na prvom mjestu u nacionalnim okvirima, ali nije daleko od istog ni van ovih, jer se po pisanjima istih nalazi na istom mjestu na kojem su Madrid ili Pariz. Glavne zone gdje Rimljani i turisti idu da se zabave su: Trastevere, sa mnoštvom restorana i pabova u kojima se okupljaju uglavnom mladi i turisti; Testaccio, sjedište glavnine diskoteka i lokala; Campo de' Fiori, sami centar grada i sjedište restorana i kafića gdje se uglavnom okupljaju mladi turisti; San Lorenzo, kvart koji se nalazi u neposrednoj blizini Univerzitetskog grada, koji zbog svoje pozicije, u lokalima i pabovim okuplja uglavno studentsku populaciju. Noćni život u Rimu, kao uostalom u svim latinskim zemljama počinje dosta kasno, i traje do ranih jutarnjih sati.

Spomenici i kultna mjesta

Istorijski centar predstavja rezultat neprekidnih preklapanja arhitektonskih i urbanističkih zaostavština starih nekoliko vijekova. U složenom odnosu koji ima jedan grad sa svojom i istorijom, smjenjuju se haotični razvoji, periodi dekadence, uspona i pokušaja, u savremenom dobu, modernizovanja urbanih oblasti.

Antički Rim

Oformljavanje grada se može smatrati završenim, svršetkom velikih intervencija posljednjih tri kralja Rima, pod kojima se ovaj razvija kao urbani centar Etruraca: tu se posebno misli na osposobljavanje Rimskog foruma, oko kojeg se formira politički, vjerski i administrativni centar geda, podijeljen u četri kvarta i okružen prvim pojasom zidina.

Poslije 390. p.n.e dolazi period Gala, diže se drugi pojas zidina (tzv. Servijanske zidine, koje su još vidljive na ponekim mjestima). Počevši od II vijeka p.n.e. uvišestručiće se gradnja novih zgrada, koji će tek kasnije biti urbanizovani. Iz perioda Rimske republike danas se možemo diviti ostacima Svetiišta Torre Argentina i dijelom ostataka na Rimskom forumu.

Ovaj fenomen je bio dodatno nastavljen u doba Imperije Rim a i djela koje su gradili imperatori, počevši od Oktavijan Avgust (Mauzolej Ara pacis) koji potvrđuje probrt tipične gradnje ciglama na onaj u kome se prevashodno koristi mermer: između I i II vijeka p.n.e. uzidžu se Imperijalnni forumi, grandiozne javne zgrade prelijepih dekoracija poput Terme antičkog Rima (međ kojima najbolje očuvane Terme di Caracalla), teatri (teatro di Marcello), anfiteatri ( Koloseum pod vladavinom Imperatora Tita), hramovi (Panteon pod Hadrijanom), bogate imperatorske rezidence (Domus Aurea i Palatino). Kriza u III vijeku p.n.e. skoro da je obustavila velike građevinske poduhvate, ako se izuzmu Aurelijanove zidine i prve hrišćanske katakombe vide un quasi completo arresto della grande attività edilizia, con le significative eccezioni della costruzione delle mura aureliane e delle prime catacombe cristiane. Ponovni uspon se bilježi za vrijeme Tetrijarhat a: Dioklecijan podiže Dioklecijanove terme, Maksencije Circo di Massenzio i počinje da podiže baziliku, konstrukciju koja će biti završena za vrijeme Konstantina I; njemu se duguje i Konstantinov luk, kojim se uvodi umjtnički duh u Stari antički period. Sa njegovom vladavinom dolazi i sloboda hrišćanske vjeroispovjesti i njeno premiještanje iz katakombi u nadzemne vjerske objekte: Crkva Svetog Petra, Bazilika San Giovanni in Laterano i Bazilika Santa Croce in Gerusalemme, sagrađene u Konstantinovo vrijeme, Bazilika Santa Maria Maggiore i Bazilika San Paolo izvan zidina izgađene kasnije u V vijeku.

• 
  Il Colosseo di notte
• 
  Il Foro Romano
• 
  L'Arco di Costantino
• 
  Il Pantheon
• 
  Le Terme di Caracalla
• 
  Tempio di Portuno
• 
  Porta Maggiore

Crkve

U Rimu se nalazi na stotine (preko 900) hrišćanskih crkava i njihova se istorija uglavnom poklapa sa religioznom, socijalnom i umjetničkom istorijom grada. Među ovima od posebnog su značaja četiri: Crkva Svetog Petra, Bazilika San Giovanni in Laterano i Bazilika Santa Croce in Gerusalemme, Bazilika Santa Maria Maggiore kao i Bazilika San Paolo izvan zidina. Ove četiri zajedno sa još tri koje se nijesu nalazile unita grada, činili su takozvani ‘’krug sedam crkvi’’ koji je svaki vjernik, koji bi obišao Rim, morao obići za jedan dan.

• 
  San Giovanni in Laterano
• 
  San Pietro in Vaticano
• 
  San Paolo fuori le mura
• 
  Santa Maria Maggiore