Wp/cnr/Radovan Zogović
Radovan Zogović (Mašnica kod Plava, 19. 8. 1907. – Beograd, 4. 1. 1986) crnogorski je književnik.
Biografija
[edit | edit source]Gimnaziju je učio u Beranama, Peći i Tetovu. Diplomirao je na Filozofskome fakultetu u Skoplju (1939). Bio je profesor gimnazije u Skoplju i Zaječaru. Učesnik je NOB-a od 1941. U toku i neposredno nakon rata obavljao je partijske i društvene funkcije. Nakon 1948. godine izdržao je šesnaestogodišnju izolaciju i zabranu objavljivanja. Pisao je poeziju, prozu, eseje i književne kritike. Redovni je član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.[1]
Iz bibl.: Prkosne strofe, Beograd, 1947; Na poprištu: književni i politički članci, književne kritike, polemike, marginalije, Beograd, 1947; Njegoševa poema o borbi i slobodi, Cetinje, 1947; Žilama za kamen, pjesme, Titograd, 1969; Knjažeska kancelarija, pjesme, Titograd, 1976; Usputno o nezaobilaznom, rasprave, Titograd, 1983; Pripovijetke, Titograd, 1984.
Literatura
[edit | edit source]- Nikola Racković: Leksikon crnogorske kulture, DOB, Podgorica, 2009.