Wp/cnr/Podgorički trgovci i zanatlije u Kotoru u 14. i 15. vijeku
Najstariji arhivski podatak o Podgorici potiče iz 1326. godine i vezan je za trgovca Jovana Podgoričanina (Johannes de Potgorice, gener de Venco). Nalazi se u kotorskim sudsko-notarskim spisima iz 1326-1337. godine. Kotorski pisani spomenici od 1338. do 1394. godine nijesu sačuvani. U spisima iz 1395-1400, u vremenu kotorske samostalnosti Podgorica se pominje više puta. Riječ je o Podgoričanima doseljenim u Kotor, uglavnom zanatlijama i trgovcima. „Po svoj prilici doselili su se poslije prelaska Skadra u turske ruke (1393) radi veće sigurnosti života, porodice i pokretne imovine“, kaže Risto Kovijanić. Kotorski sudsko-notarski spisi za period 1401–1418. godina nijesu sačuvani. Tek od pada Kotora pod mletačku vlast (1420) Podgorica se javlja često, ali ne i redovno. U prvoj polovini 15. vijeka, kada su veze Kotora sa srpskom despotovinom bile žive, javlja se vrlo često. U drugoj polovini 15. vijeka i prvoj polovini 16. vijeka, Podgorica se malo pominje. U drugoj polovini 16. vijeka trgovačke veze između Kotora i Podgorice unekoliko oživljavaju (R. Kovijanić, „Pomeni crnogorskih plemena u kotorskim spomenicima“, Knjiga II, Titograd, 1974, 10). U kotorskim dokumentima se pominje još nekoliko podgoričkih trgovaca i zanatlija koji su krajem 14. i tokom 15. vijeka trgovali u Kotoru ili živjeli u njemu – bili su to krojač Bogdan Miloslavić (1397. i 1398), obućar Radovan Podgoričanin (1397), Dapko Veselković (1399), Đon Pavlović (1419), Đuho Pavlović, Bogdanac Petrović (1420), obućar Zlatko Bošković (1435), zlatari Miok Bošković i Bogosav Popović (1431), trgovac Đurko Dragišić (1435), trgovac Bojko Ginčević 1430. (koji je pomenut 1437. kao Bojko Ginčić, a 1439. kao Bojko Ginović). Podgoričanin Petko Adram (Pethicus Adram de Pothgorice) pomenut je u Kotoru 1435. godine. Iste 1435. godine zabilježeni su Radašin i Radelja Medoševići (Medojevići?), a tri godine kasnije (1438) i Pavle Bratisaljić.